Μια χαμηλού κόστους, προγεννητική παρέμβαση ωφελεί την ψυχική υγεία των μητέρων έως και οκτώ χρόνια αργότερα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη στο UC San Francisco.
Στη μελέτη, μια από τις πρώτες που εξέτασε τα αποτελέσματα μέχρι τώρα στο μέλλον, οι έγκυες γυναίκες που συμμετείχαν σε ένα ομαδικό μάθημα ευεξίας που συνεδρίαζε κάθε εβδομάδα για οκτώ εβδομάδες είχαν τις μισές πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη οκτώ χρόνια αργότερα σε σύγκριση με τις γυναίκες που έλαβαν τυπική φροντίδα, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Consulting and Clinical Psychology.
Προηγούμενη έρευνα στην ίδια ομάδα γυναικών βρήκε ότι η παρέμβαση μείωσε επίσης τον βραχυπρόθεσμο κίνδυνο κατάθλιψης και διαβήτη και υποστήριξε πιο υγιείς αντιδράσεις στο στρες στα παιδιά τους.
«Δεδομένης της οικονομικής και κοινωνικής επιβάρυνσης της μητρικής κατάθλιψης και των πιθανών επιπτώσεών της στους απογόνους, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ένα σημαντικό όφελος από μια μέτρια επένδυση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που υποστηρίζει την ευημερία σε δύο γενιές», δήλωσε η Danielle Roubinov, PhD, επίκουρη καθηγήτρια ψυχιατρικής του UCSF. και πρώτος συγγραφέας της μελέτης.
Η παρέμβαση στην τάξη διάρκειας οκτώ εβδομάδων, με επικεφαλής την Elissa Epel, PhD, καθηγήτρια ψυχιατρικής του UCSF και την ομάδα της, περιελάμβανε ομάδες οκτώ έως 10 εγκύων γυναικών που συναντιόντουσαν για δύο ώρες την εβδομάδα για να ασκήσουν ασκήσεις μείωσης του άγχους με βάση την ενσυνειδητότητα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην ενσυνειδητότητα. φαγητό, αναπνοή και κίνηση. Καθοδηγήθηκαν μέσω ομαδικών μαθημάτων και δραστηριοτήτων από έναν επαγγελματία υγείας σε επίπεδο μεταπτυχιακού τίτλου. Οι γυναίκες έλαβαν επίσης δύο τηλεφωνικές συνεδρίες και μια ομαδική συνεδρία μετά τον τοκετό με τα βρέφη τους.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη BIPOC είχαν προτεραιότητα
Ιστορικά, οι περισσότερες μελέτες για την προγεννητική κατάθλιψη περιελάμβαναν κυρίως λευκές γυναίκες — αλλά όχι αυτή, σημείωσε η Nicki Bush, PhD, καθηγήτρια παιδιατρικής και ψυχιατρικής στο UCSF Weill Institute for Neurosciences και ανώτερη συγγραφέας της μελέτης.
«Οι συμμετέχοντές μας ήταν γυναίκες με χαμηλότερο εισόδημα, φυλετικά και εθνοτικά διαφορετικές γυναίκες που εκτίθενται συστηματικά σε παράγοντες που τις θέτουν σε κίνδυνο για κατάθλιψη, όπως ο ρατσισμός και οι οικονομικές δυσκολίες», είπε ο Μπους. “Επίσης, τα τελευταία χρόνια της μελέτης ήταν κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19, όταν τα ποσοστά κατάθλιψης ήταν υψηλότερα για όλους και η επιβάρυνση που ασκήθηκε στις έγχρωμες κοινότητες ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Ακόμα κι έτσι, τα αποτελέσματα της θεραπείας παρέμειναν”, πρόσθεσε.
Στη μελέτη, 162 γυναίκες τοποθετήθηκαν είτε στην ομάδα παρέμβασης είτε στην ομάδα τυπικής φροντίδας. Τα συμπτώματα κατάθλιψης των γυναικών αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας το Ερωτηματολόγιο Υγείας Ασθενών (PHQ-9) πριν από τα μαθήματα παρέμβασης ευεξίας, μετά τα μαθήματα ευεξίας και 1, 2, 3-4, 5, 6 και 8 χρόνια αργότερα.
Αν και και οι δύο ομάδες γυναικών είχαν ίσα συμπτώματα κατάθλιψης πριν από το μάθημα, το 12 τοις εκατό των γυναικών που συμμετείχαν στο μάθημα ευεξίας ανέφεραν μέτρια ή σοβαρά συμπτώματα κατάθλιψης στα οκτώ χρόνια σε σύγκριση με το 25 τοις εκατό των γυναικών που έλαβαν τυπική φροντίδα. που ήταν ένα σταθερό πρότυπο όλα αυτά τα χρόνια.
«Η πρακτική ενσυνειδητότητας είναι γνωστό ότι βοηθά στην ανακούφιση του στρες σε πολλές καταστάσεις και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την αντιμετώπιση και την υγεία, και φαίνεται εδώ ότι ήταν ιδιαίτερα ισχυρή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με διαρκή αποτελέσματα», είπε ο Μπους. «Η αίσθησή μας είναι ότι οι κοινοτικές συνδέσεις και η κοινωνική υποστήριξη που εμπλέκονται με την ομάδα (τάξη ευεξίας) ήταν επίσης θεραπευτικές», τόνισε επίσης.
Διαχείριση άγχους, διατροφή και άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Οι ερευνητές συλλέγουν επί του παρόντος πρόσθετα δεδομένα για να κατανοήσουν καλύτερα πώς η παρέμβαση είχε τόσο μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα. Οι πιθανοί μηχανισμοί περιλαμβάνουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στην αντιμετώπιση και την αντιδραστικότητα του στρες, τη διατροφή και την άσκηση.
Έως και το 27 τοις εκατό των εγκύων γυναικών υποφέρουν από προγεννητική κατάθλιψη, η οποία είναι προγνωστική για τη μεταγεννητική κατάθλιψη. Η μητρική κατάθλιψη σχετίζεται επίσης με κοινωνικά, συναισθηματικά και γνωστικά ελλείμματα στους απογόνους.
«Αυτή η δραματική επίδειξη τόσο της βραχυπρόθεσμης μείωσης των συμπτωμάτων της κατάθλιψης όσο και της μακροπρόθεσμης πρόληψης της πιο σοβαρής μητρικής κατάθλιψης, ακόμη και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είναι αξιοσημείωτη, ακόμη και για εμάς τους ερευνητές», είπε η Epel. “Είναι πιθανό ότι τα αποτελέσματα της αυξημένης ανθεκτικότητας στο στρες σε αυτές τις γυναίκες έχουν διάχυτες επιπτώσεις στην υγεία τους και στα παιδιά τους. Δεν θα γνωρίζαμε ποτέ για τη διάρκεια αυτών των αλλαγών εάν η Δρ Μπους και η ομάδα της δεν τις είχαν ακολουθήσει για οκτώ χρόνια Γνωρίζουμε ήδη ότι η εγκυμοσύνη είναι μια κρίσιμη περίοδος και το μάθημα εδώ είναι ότι πρέπει να επενδύσουμε σε μεγάλο βαθμό σε παρεμβάσεις ευεξίας στην εγκυμοσύνη», πρόσθεσε στη συνέχεια.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι το χαμηλό κόστος και η σχετικά σύντομη δέσμευση του μαθήματος παρέμβασης θα καταστήσουν εύκολη την κλιμάκωση σε μεγαλύτερες ομάδες εγκύων γυναικών — ιδίως έγχρωμων γυναικών και εκείνων με χαμηλότερα εισοδήματα.
«Είναι κρίσιμο να έχουμε παρεμβάσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χαμηλών εισοδημάτων, των Μαύρων, των Ιθαγενών και των έγχρωμων ανθρώπων, που είναι ιδιαίτερα πιθανό να βιώσουν το άγχος των κοινωνικών ανισοτήτων», είπε ο Ρουμπίνοφ. «Είμαστε ενθουσιασμένοι που βλέπουμε πώς αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να κλιμακωθούν ώστε να προσεγγίσουν περισσότερες γυναίκες και μια πιο διαφορετική ομάδα γυναικών», κατέληξε.
