Οι πατέρες και οι μητέρες που πιστεύουν ότι οι άνδρες πρέπει να κατέχουν τη δύναμη και την εξουσία στην κοινωνία και την οικογένεια ανταποκρίνονταν λιγότερο στα παιδιά τους κατά τη διάρκεια των οικογενειακών αλληλεπιδράσεων, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Όκλαντ.
Η μελέτη ήταν η πρώτη του είδους της. “Εδώ και δεκαετίες είναι γνωστό ότι ο σεξισμός προβλέπει αρνητικές συμπεριφορές προς τις γυναίκες, από τις διακρίσεις έως τη βία”, αναφέρει η επικεφαλής συγγραφέας καθηγήτρια Nickola Overall, του Waipapa Taumata Rau, του Πανεπιστημίου του Όκλαντ.
Και τονίζει: “Η μελέτη μας υποδηλώνει ότι οι επιπτώσεις διαχέονται σε φτωχότερη γονική μέριμνα”. Βιντεοσκοπώντας οικογενειακές ομάδες στο εργαστήριο, οι ερευνητές αξιολόγησαν την ανταπόκριση των γονέων, συμπεριλαμβανομένης της ζεστασιάς, της συμμετοχής, της δέσμευσης και της ευαισθησίας προς τα παιδιά τους. Οι λιγότερο ευαίσθητοι γονείς – τόσο οι μητέρες όσο και οι πατέρες – είχαν αποκαλύψει υψηλότερα επίπεδα “εχθρικού σεξισμού”, έναν ακαδημαϊκό όρο για τις στάσεις που ευνοούν την ανδρική εξουσία και τον ανταγωνισμό προς τις γυναίκες που αμφισβητούν την κοινωνική δύναμη των ανδρών. Τα αποτελέσματα για τους πατέρες ήταν αναμενόμενα και υπογραμμίζουν ότι οι βλαβερές συνέπειες των σεξιστικών συμπεριφορών των ανδρών μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν φτωχότερη γονική μέριμνα”..
Η ανακάλυψη ότι οι μητέρες που συμφωνούν με τον εχθρικό σεξισμό ήταν πιθανό να είναι λιγότερο ευαίσθητοι γονείς ήταν απροσδόκητη. Αμέσως μετά, προσθέτει: “Θα μπορούσε να είναι ότι αυτές οι μητέρες ακολουθούν το παράδειγμα του πατέρα στις οικογενειακές αλληλεπιδράσεις, γεγονός που οδηγεί σε λιγότερο αφοσιωμένη γονική μέριμνα”, λέει. “Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι οι μητέρες περιφρουρούν τον παραδοσιακό τους ρόλο ως φροντιστή, περιορίζοντας τη γονική συμμετοχή του πατέρα, γεγονός που μειώνει την ανταπόκριση στα παιδιά”, προσθέτει.
Η ανταποκρινόμενη γονική μέριμνα είναι ζωτικής σημασίας για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών και η απουσία της μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα συμπεριφοράς, συναισθηματικές δυσκολίες και χαμηλότερες ακαδημαϊκές επιδόσεις. Δεν υπάρχει απόδειξη της αιτιότητας στην έρευνα του Πανεπιστημίου του Όκλαντ και δεν μπορούν να αποκλειστούν εναλλακτικές αιτίες.
Επιπλέον, το εργαστηριακό περιβάλλον θα έχει μεταβάλει τη συμπεριφορά των συμμετεχόντων, μειώνοντας για παράδειγμα την πιθανότητα επίδειξης της πιο τιμωρητικής γονικής συμπεριφοράς.
“Παρά τις επιφυλάξεις αυτές, οι τρέχουσες μελέτες υπογραμμίζουν τη σημασία της κατανόησης του πώς, γιατί και πότε οι σεξιστικές συμπεριφορές επηρεάζουν τη γονική μέριμνα – έναν κομβικό και παραγνωρισμένο τομέα που συνδέεται στενά με τους διαφοροποιημένους από την εξουσία ρόλους των φύλων που ενισχύουν την ανισότητα των φύλων”, έγραψαν η Overall και οι συν-συγγραφείς της στο περιοδικό Social Psychological and Personality Science.
“Τα νέα αποτελέσματα προσφέρουν νέες κατευθύνσεις για την κατανόηση της ευρύτερης επίδρασης των σεξιστικών συμπεριφορών στα παιδιά σε όλες τις γενιές”, λέει η Overall. Και συνεχίζει: “Πρέπει επίσης να κατανοήσουμε περισσότερα σχετικά με το γιατί οι γυναίκες συνεχίζουν να συμφωνούν με τις σεξιστικές στάσεις, παρά τη βλάβη που έχουν για τις γυναίκες και τα παιδιά”.
Η σύνδεση με λιγότερο ανταποκρινόμενη γονική μέριμνα δεν υπήρχε για τις μητέρες και τους πατέρες που κατατάχθηκαν στην κατηγορία που αποκαλύπτει τον “καλοπροαίρετο σεξισμό”, έναν όρο για στάσεις που ρομαντικοποιούν τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων, τονίζοντας τις αρετές των ανδρών ως παρόχων και προστατών και των γυναικών ως φροντιστών, λέει η Overall. Στο πρώτο μέρος της έρευνας συμμετείχαν 95 ζευγάρια μεικτού φύλου με τα πεντάχρονα παιδιά τους.
Παρατηρώντας τις οικογένειες να αναλαμβάνουν το συνεργατικό έργο της κατασκευής ενός χάρτινου πύργου, οι ερευνητές αποκάλυψαν τη στατιστική συσχέτιση μεταξύ του εχθρικού σεξισμού και της λιγότερο ευέλικτης γονικής μέριμνας. Μια δεύτερη μελέτη με 281 ζευγάρια και τα παιδιά τους που παρατηρήθηκαν σε δύο διαφορετικές οικογενειακές εργασίες επανέλαβε τη σχέση.
Για να διαπιστωθούν τα επίπεδα σεξισμού, οι γονείς είχαν απαντήσει σε ερωτήσεις όπως:
- Οι περισσότερες γυναίκες αδυνατούν να εκτιμήσουν πλήρως όλα όσα κάνουν οι άνδρες γι’ αυτές
- Οι γυναίκες επιδιώκουν να αποκτήσουν δύναμη αποκτώντας τον έλεγχο των ανδρών
- Οι γυναίκες υπερβάλλουν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην εργασία τους
- Μόλις μια γυναίκα καταφέρει έναν άνδρα να δεσμευτεί μαζί της, συνήθως προσπαθεί να τον βάλει σε στενό λουρί
- Οι γυναίκες προσβάλλονται πολύ εύκολα
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορούν να έχουν αυτές τις πεποιθήσεις και ορισμένες γυναίκες συμφωνούν έντονα με αυτές Σε 19 χώρες, έθνη όπως η Χιλή και η Νότια Αφρική κατατάχθηκαν ψηλά για τον “εχθρικό σεξισμό”, ενώ η Αυστραλία και η Ολλανδία κατατάχθηκαν χαμηλότερα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2000, η οποία δεν συμπεριέλαβε τη Νέα Ζηλανδία.
“Η βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των παιδιών συνδέεται με τη βελτίωση των συμπεριφορών που περιορίζουν τις γυναίκες και τους άνδρες σε συγκεκριμένους ρόλους και το αντίστροφο”, καταλήγει η Overall.
