Οι άνθρωποι που ζουν σε κοινωνικοοικονομικά υποβαθμισμένες γειτονιές έχουν περίπου 20% λιγότερες πιθανότητες να συλλάβουν σε κάθε δεδομένο κύκλο εμμήνου ρύσεως σε σύγκριση με τους ανθρώπους που ζουν σε γειτονιές με περισσότερους πόρους, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Όρεγκον. Ειδικότερα, η μελέτη μέτρησε τη “γονιμότητα”, δηλαδή τη μηνιαία πιθανότητα να μείνουν έγκυες, μεταξύ ζευγαριών που επιχειρούσαν σύλληψη χωρίς τη χρήση θεραπειών γονιμότητας.
Οι ερευνητές συνέκριναν τις γειτονιές με βάση τη βαθμολογία του “δείκτη στέρησης περιοχής”, ένα μέτρο των κοινωνικοοικονομικών πόρων σε μια γειτονιά. Διαπίστωσαν ότι, ακόμη και μεταξύ ενός σχετικά εύπορου, υψηλού μορφωτικού επιπέδου πληθυσμού της μελέτης, τα άτομα που ζούσαν σε πιο στερημένες γειτονιές είχαν χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας από τα άτομα που ζούσαν σε γειτονιές με υψηλότερες ευκαιρίες.
“Ο κόσμος της έρευνας για τη γονιμότητα αρχίζει να εξετάζει παράγοντες που σχετίζονται με το δομημένο περιβάλλον. Υπάρχουν δεκάδες μελέτες που εξετάζουν πώς το περιβάλλον της γειτονιάς σας σχετίζεται με δυσμενείς εκβάσεις γέννησης, αλλά η περίοδος πριν από τη σύλληψη είναι σε μεγάλο βαθμό υπομελετημένη από δομική άποψη”, δηλώνει η επικεφαλής συγγραφέας Mary Willis, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Κολέγιο Δημόσιας Υγείας και Ανθρωπιστικών Επιστημών του OSU. “Αποδεικνύεται ότι, πριν καν συλληφθείτε, μπορεί να υπάρχουν πράγματα που επηρεάζουν την υγεία σας, συμπληρώνει η ίδια.
Η έρευνα για τη δημόσια υγεία την τελευταία δεκαετία έχει αναδείξει τη σημασία των κοινωνικών παραγόντων της υγείας και την ιδέα ότι ο ταχυδρομικός κώδικας είναι ο μεγαλύτερος προγνωστικός παράγοντας για το συνολικό προσδόκιμο ζωής, με βάση παράγοντες όπως το εισόδημα, η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, τα ποσοστά απασχόλησης, το επίπεδο εκπαίδευσης και η πρόσβαση σε ασφαλές νερό.
“Αλλά η ιδέα ότι η γειτονιά σας επηρεάζει τη γονιμότητά σας δεν έχει μελετηθεί σε βάθος”, δήλωσε η Willis. Και πρόσθεσε: “Επιπλέον, ο κόσμος της έρευνας για την υπογονιμότητα επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό σε ατομικούς παράγοντες, οπότε όταν μπήκα σε αυτή τη μελέτη ως περιβαλλοντικός επιδημιολόγος, σκεφτόμουν ότι πρέπει να το δούμε ως διαρθρωτικό πρόβλημα”.
Η μελέτη αξιοποίησε δεδομένα από μια εν εξελίξει μελέτη του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, την Pregnancy Study Online (PRESTO). Οι ερευνητές ανέλυσαν μια κοόρτη 6.356 ατόμων ηλικίας από 21 έως 45 ετών, που προσπαθούσαν να συλλάβουν χωρίς τη χρήση θεραπείας γονιμότητας, σε δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από το 2013 έως το 2019.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη συμπλήρωναν διαδικτυακές έρευνες κάθε οκτώ εβδομάδες για έως και 12 μήνες, απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με τα χαρακτηριστικά του εμμηνορροϊκού κύκλου και την κατάσταση της εγκυμοσύνης. Κατά τη χρονική περίοδο της μελέτης, καταγράφηκαν 3.725 εγκυμοσύνες.
Οι ερευνητές συνέκριναν τις συμμετέχουσες σε διαφορετικές κατατάξεις του δείκτη στέρησης περιοχής τόσο σε εθνικό όσο και σε επίπεδο εντός του κράτους, οι οποίες χρησιμοποίησαν κοινωνικοοικονομικούς δείκτες, συμπεριλαμβανομένων του εκπαιδευτικού επιπέδου, της στέγασης, της απασχόλησης και της φτώχειας.
Διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες στις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές με βάση την εθνική κατάταξη είχαν 19-21% μείωση της γονιμότητας σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες στις λιγότερο υποβαθμισμένες γειτονιές. Με βάση την κατάταξη εντός της πολιτείας, οι πιο υποβαθμισμένες γειτονιές παρουσίασαν 23-25% μείωση της γονιμότητας σε σύγκριση με τις λιγότερο υποβαθμισμένες περιοχές. Η πλειονότητα των ατόμων της ομάδας ήταν λευκοί, είχαν ολοκληρώσει τετραετή πανεπιστημιακή εκπαίδευση και κέρδιζαν περισσότερα από 50.000 δολάρια ετησίως.
“Το γεγονός ότι βλέπουμε τα ίδια αποτελέσματα σε εθνικό και πολιτειακό επίπεδο δείχνει πραγματικά ότι η στέρηση της γειτονιάς μπορεί να επηρεάσει την αναπαραγωγική υγεία, συμπεριλαμβανομένης της γονιμότητας”, δήλωσε επίσης η Willis. Η προσέγγιση της έρευνας για τη γονιμότητα από διαρθρωτική άποψη θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση ή την πρόληψη της υπογονιμότητας συνολικά, είπε, ιδίως επειδή οι θεραπείες γονιμότητας είναι δαπανηρές και συνήθως προσβάσιμες μόνο σε οικογένειες με σημαντικούς πόρους.
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι επενδύσεις σε υποβαθμισμένες γειτονιές για την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων μπορεί να αποφέρουν θετικά οφέλη για τη γονιμότητα.
