Ένας αυξανόμενος όγκος ερευνών δείχνει ότι η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ειδικά κατά την εγκυμοσύνη και την παιδική ηλικία, μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Τώρα μια μελέτη με επικεφαλής το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης (ISGlobal), ένα κέντρο που υποστηρίζεται από το Ίδρυμα la Caixa, διαπίστωσε ότι η έκθεση στο διοξείδιο του αζώτου (NO2) κατά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής σχετίζεται με μειωμένη ικανότητα προσοχής. παιδιά ηλικίας 4 έως 8 ετών, ιδιαίτερα στα αγόρια. Το NO2 είναι ένας ρύπος που προέρχεται κυρίως από τις εκπομπές κυκλοφορίας.
Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η υψηλότερη έκθεση στο NO2 συσχετίστηκε με φτωχότερη λειτουργία προσοχής σε παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών, με αυξημένη ευαισθησία σε αυτόν τον ρύπο να παρατηρείται στο δεύτερο έτος της ζωής. Αυτή η συσχέτιση παρέμεινε σε ηλικία 6 έως 8 ετών μόνο στα αγόρια, με ελαφρώς μεγαλύτερη περίοδο ευαισθησίας από τη γέννηση έως την ηλικία των 2 ετών.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από 1.703 γυναίκες και τα παιδιά τους από τις κοόρτες γεννήσεων του έργου INMA σε τέσσερις ισπανικές περιοχές. Χρησιμοποιώντας τη διεύθυνση κατοικίας, οι ερευνητές υπολόγισαν την ημερήσια έκθεση στο NO2 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τα πρώτα 6 χρόνια της παιδικής ηλικίας. Παράλληλα, αξιολόγησαν τη λειτουργία της προσοχής (την ικανότητα να επιλέγεις τι να προσέξεις και τι να αγνοήσεις) στα 4-6 χρόνια και 6-8 χρόνια και τη μνήμη εργασίας (την ικανότητα προσωρινής διατήρησης πληροφοριών) στα 6-8 χρόνια. , χρησιμοποιώντας επικυρωμένα ηλεκτρονικά τεστ.
Περίοδοι υψηλότερης ευαισθησίας στην ατμοσφαιρική ρύπανση
Μια προηγούμενη μελέτη του INMA ανέφερε ότι η έκθεση στο NO2 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της παιδικής ηλικίας συσχετίστηκε με μειωμένη λειτουργία προσοχής σε παιδιά ηλικίας 4-5 ετών. Η παρούσα μελέτη διαπίστωσε ότι:
- Η υψηλότερη έκθεση στο NO2 μεταξύ 1,3 και 1,6 ετών συσχετίστηκε με υψηλότερο τυπικό σφάλμα χρόνου αντίδρασης, δείκτης συνέπειας της ταχύτητας, στο τεστ λειτουργίας προσοχής σε ηλικία 4-6 ετών.
- Η υψηλότερη έκθεση στο NO2 μεταξύ 1,5 και 2,2 ετών συσχετίστηκε με περισσότερα σφάλματα παράλειψης.
- Η υψηλότερη έκθεση στο NO2 μεταξύ 0,3 και 2,2 ετών συσχετίστηκε με υψηλότερο τυπικό σφάλμα χρόνου αντίδρασης στα 6-8 χρόνια μόνο στα αγόρια.
- Δεν βρέθηκαν συσχετίσεις μεταξύ της υψηλότερης έκθεσης στο NO2 και της μνήμης εργασίας σε παιδιά ηλικίας 6 έως 8 ετών.
«Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τον πιθανό αντίκτυπο της αυξημένης ατμοσφαιρικής ρύπανσης που σχετίζεται με την κυκλοφορία στην καθυστερημένη ανάπτυξη της ικανότητας προσοχής και υπογραμμίζουν τη σημασία της περαιτέρω έρευνας για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες», εξηγεί η Anne-Claire Binter, συγγραφέας. της μελέτης και μεταδιδακτορικός ερευνήτρια στο ISGlobal.
Καθώς ο εγκέφαλος ωριμάζει
Η λειτουργία προσοχής είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των εκτελεστικών λειτουργιών του εγκεφάλου, οι οποίες διαχειρίζονται και ελέγχουν ενέργειες, σκέψεις και συναισθήματα για την επίτευξη ενός στόχου ή σκοπού. «Ο προμετωπιαίος φλοιός, ένα μέρος του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τις εκτελεστικές λειτουργίες, αναπτύσσεται αργά και εξακολουθεί να ωριμάζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της παιδικής ηλικίας», προσθέτει ο Binter. Αυτό το καθιστά ευάλωτο στην έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση, η οποία έχει συνδεθεί σε μελέτες σε ζώα με φλεγμονές, οξειδωτικό στρες και μειωμένο ενεργειακό μεταβολισμό στον εγκέφαλο.
«Στα αγόρια, η συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης στο N02 και της λειτουργίας της προσοχής μπορεί να διαρκέσει περισσότερο επειδή ο εγκέφαλός τους ωριμάζει πιο αργά, κάτι που θα μπορούσε να τα κάνει πιο ευάλωτα», επισημαίνει. Για να γίνει κατανοητό αυτό καλύτερα, μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να παρακολουθούν τους ανθρώπους με την πάροδο του χρόνου για να δουν πώς η ηλικία και το φύλο επηρεάζουν τη σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της προσοχής, ειδικά στις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες.
Συμπερασματικά, «αυτή η μελέτη υποδηλώνει ότι η πρώιμη παιδική ηλικία, μέχρι την ηλικία των 2 ετών, φαίνεται να είναι μια σχετική περίοδος για την εφαρμογή προληπτικών μέτρων», λέει ο Binter. Και συνέχισε λέγοντας: «Ακόμη και μια μικρή επίδραση σε ατομικό επίπεδο από σχετικά χαμηλά επίπεδα έκθεσης, όπως σε αυτή τη μελέτη, μπορεί να έχει μεγάλες συνέπειες σε επίπεδο πληθυσμού. Επομένως, η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση που σχετίζεται με την κυκλοφορία είναι καθοριστικός παράγοντας για την υγεία των μελλοντικών γενεών».
