Σε ορισμένους άνδρες, το να έχουν παραδοσιακά αρρενωπά χαρακτηριστικά, όπως η ανταγωνιστικότητα και η περιπετειώδης διάθεση, συνδέεται με το να είναι καλύτεροι πατέρες, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Ωστόσο οι άνδρες σε αυτή τη μελέτη – με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και από ζευγάρια με δύο μισθωτούς – συνδύασαν αυτά τα στερεοτυπικά ανδρικά χαρακτηριστικά με την πεποίθηση ότι θα πρέπει να είναι φροντιστές, ιδιαίτερα εμπλεκόμενοι πατέρες.
“Οι ερευνητές εξεπλάγησαν από το γεγονός ότι τα χαρακτηριστικά που συχνά θεωρούνται παλιομοδίτικα ανδρικά στερεότυπα συνδέονταν με πιο θετικές συμπεριφορές γονέων”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Sarah Schoppe-Sullivan, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Αυτό υποδηλώνει ότι “ορισμένοι άνδρες αναζητούν νέους τρόπους για να είναι πατέρες”, δήλωσε η Schoppe-Sullivan. Και συμπλήρωσε: “Αυτοί οι άνδρες συνδυάζουν τις παραδοσιακές πτυχές του ανδρισμού με νέα ιδανικά ανατροφής για να δημιουργήσουν νέες πατρικές ταυτότητες. Μπορεί να βρίσκονται εν μέσω μετασχηματισμού της πατρότητας”.
Τα επτά στερεοτυπικά ανδρικά χαρακτηριστικά που συνδέονται με τη θετική γονική μέριμνα σε αυτή τη μελέτη – ανταγωνιστικός, τολμηρός, περιπετειώδης, κυρίαρχος, επιθετικός, θαρραλέος και αντέχει στην πίεση – θεωρούνται γενικά ως θετικά χαρακτηριστικά, σημείωσε η Schoppe-Sullivan.
Αλλά μια αρνητική ανδρική συμπεριφορά που οι ερευνητές μέτρησαν επίσης σε αυτή τη μελέτη — ο εχθρικός σεξισμός — δεν συνδέθηκε με τη θετική ανατροφή των γονέων. Επιπλέον, η ποιότητα της ανατροφής των βρεφών από τους πατέρες δεν σχετιζόταν με την πεποίθηση ότι οι άνδρες πρέπει να είναι οι κύριοι οικονομικοί τροφοδότες στην οικογένεια.
Οι άνδρες της μελέτης συμμετείχαν στο New Parents Project, μια μακροχρόνια μελέτη με επικεφαλής την Schoppe-Sullivan, η οποία διερευνά τον τρόπο με τον οποίο τα ζευγάρια με διπλό μισθό προσαρμόζονται στο να γίνουν γονείς για πρώτη φορά.
Κατά το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης των συντρόφων τους, οι μέλλοντες πατέρες συμπλήρωσαν διάφορα ερωτηματολόγια. Και στη συνέχεια, τους ζητήθηκε να αξιολογήσουν τον εαυτό τους σε μια τετραβάθμια κλίμακα (καθόλου σαν εμένα έως πολύ σαν εμένα) σε επτά στερεοτυπικά ανδρικά χαρακτηριστικά.
Ο εχθρικός σεξισμός αξιολογήθηκε ρωτώντας τους άνδρες συμμετέχοντες πόσο συμφωνούσαν με 11 δηλώσεις όπως “Οι φεμινίστριες έχουν παράλογες απαιτήσεις από τους άνδρες”. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν επίσης αν οι άνδρες ή οι γυναίκες θα πρέπει να παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος για την οικογένεια.
Οι πεποιθήσεις τους για τον ρόλο του πατέρα που τους φροντίζει μετρήθηκαν ζητώντας από τους άνδρες να βαθμολογήσουν πόσο συμφωνούσαν με εννέα δηλώσεις όπως “Οι άνδρες πρέπει να μοιράζονται τη φροντίδα του παιδιού, όπως το μπάνιο, το τάισμα και το ντύσιμο του παιδιού”.
Εννέα μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού, οι ερευνητές παρακολούθησαν τους πατέρες να αλληλεπιδρούν με τα βρέφη τους μόνοι τους και με τη μητέρα. Οι ερευνητές βαθμολόγησαν τους πατέρες ως προς τη θετική γονική συμπεριφορά τους και ως προς το πόσο καλά συνεργάζονταν με τις μητέρες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν, όπως είχαν προβλέψει οι ερευνητές, ότι οι άνδρες που πίστευαν ότι θα έπρεπε να έχουν έναν ρόλο πατέρα που τους αναθρέφει, είχαν ποιοτικότερες αλληλεπιδράσεις με το παιδί τους και ήταν καλύτεροι στο να συν-γονεύουν με τη σύντροφό τους.
Όμως, οι ερευνητές εξεπλάγησαν όταν διαπίστωσαν ότι όσο περισσότερο οι άνδρες δήλωναν ότι ανταποκρίνονταν στον στερεοτυπικό ορισμό του “πραγματικού άνδρα”, τόσο περισσότερο αξιολογούνταν επίσης ότι έδειχναν καλή γονική συμπεριφορά.
“Οι πατέρες που θεωρούν τους εαυτούς τους ανταγωνιστικούς και περιπετειώδεις και τα άλλα αρσενικά χαρακτηριστικά έτειναν να ασχολούνται πραγματικά με τα παιδιά τους. Δεν ήταν ελεγχόμενοι”, δήλωσε η Schoppe-Sullivan.
Ίσως οι άνδρες που χρησιμοποίησαν αυτά τα παραδοσιακά αρρενωπά χαρακτηριστικά για να πετύχουν στην καριέρα τους να προσπαθούν να βρουν τρόπους να τα εφαρμόσουν στη δουλειά τους ως γονείς.
“Αυτοί οι μπαμπάδες μπορεί να λένε ότι το να είσαι πατέρας είναι επίσης μια σημαντική δουλειά και θα χρησιμοποιήσω τα ίδια χαρακτηριστικά που με βοηθούν να πετύχω στη δουλειά για να γίνω ένας επιτυχημένος πατέρας”, δήλωσε η ίδια.
Η Schoppe-Sullivan υπογράμμισε επίσης: “Οι πατέρες του δείγματος αυτού είχαν υψηλό μορφωτικό επίπεδο και είχαν συντρόφους που επίσης εργάζονταν. Τα ευρήματα εδώ μπορεί να μην ισχύουν για όλους τους πατέρες. Αλλά τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, είπε και συνέχισε λέγοντας: “Αν οι πατέρες μπορούν να διατηρήσουν τα καλύτερα από αυτά τα στερεοτυπικά ανδρικά χαρακτηριστικά, χωρίς τα αρνητικά όπως ο εχθρικός σεξισμός, αυτό θα ήταν καλό για τις οικογένειες”.
