Οι πληροφορίες που είναι διαθέσιμες κατά τη γέννηση μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό των παιδιών με μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης ΔΕΠΥ, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Ιατρικής και Επιστημών Υγείας RCSI. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Development and Psychopathology, εξέτασε δεδομένα από σχεδόν 10.000 παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνοντας ότι οι πληροφορίες σχετικά με την εγκυμοσύνη και τη γέννηση μπορεί να βοηθήσουν στην πρόβλεψη της έκτασης των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ στην παιδική ηλικία.
Η μελέτη Adolescent Brain Cognitive Development (ABCD) είναι μια συνεχιζόμενη μελέτη παιδιών στις ΗΠΑ, που γεννήθηκαν μεταξύ 2005 και 2009. Τα παιδιά εγγράφηκαν στη μελέτη σε ηλικία 9-10 ετών και οι γονείς τους ρωτήθηκαν σχετικά με πτυχές της εγκυμοσύνης και του τοκετού, καθώς και για την τρέχουσα ψυχική υγεία του παιδιού τους. Οι ερευνητές του RCSI εντόπισαν 40 παράγοντες που τυπικά θα ήταν γνωστοί από τη γέννηση, όπως το φύλο του μωρού, η ηλικία των γονέων, τυχόν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού και η έκθεση του μωρού στη μήτρα σε παράγοντες όπως ο καπνός του τσιγάρου. Χρησιμοποιώντας τεχνικές μηχανικής μάθησης και στατιστικές τεχνικές, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 17 από τους 40 παράγοντες ήταν ιδιαίτερα καλοί στην πρόβλεψη του αριθμού των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ στην παιδική ηλικία.
Η επικεφαλής ερευνήτρια, Dr. Niamh Dooley από το Τμήμα Ψυχιατρικής του RCSI, εξήγησε ότι λίγες μελέτες μέχρι σήμερα έχουν εξετάσει πώς οι προγεννητικές πληροφορίες και οι πληροφορίες γέννησης θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για την πρόβλεψη της ΔΕΠΥ: “Γνωρίζουμε ότι ορισμένα γεγονότα κατά τη διάρκεια του χρόνου μας στη μήτρα μπορεί να έχουν μακροχρόνιες συνέπειες για την υγεία μας. Όμως, δεν έχουν προσπαθήσει πολλές μελέτες να ποσοτικοποιήσουν πόσο χρήσιμες θα μπορούσαν να είναι οι προγεννητικές πληροφορίες για την πρόβλεψη των συμπτωμάτων της παιδικής ΔΕΠΥ. Επικεντρωθήκαμε σε άμεσα διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τις εγκυμοσύνες και τις γεννήσεις, το είδος που θα υπήρχε στα προγεννητικά αρχεία. Αυτό διασφαλίζει ότι τα αποτελέσματά μας μπορούν να συγκριθούν με άλλες μελέτες που χρησιμοποιούν ιατρικά αρχεία και ότι είναι σχετικά με τη δημόσια υγεία. “Το άλλο βασικό στοιχείο αυτής της μελέτης ήταν η αναγνώριση της συμβολής των κοινωνικών, οικονομικών και δημογραφικών παραγόντων στην υγεία της μητέρας και του παιδιού. Για παράδειγμα, οι προγεννητικές πληροφορίες δεν προέβλεπαν εξίσου τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ σε όλα τα φύλα, τα εισοδηματικά κλιμάκια των οικογενειών ή τις φυλετικές/εθνοτικές ομάδες”, δήλωσε h Δρ Dooley.
Η καθηγήτρια Mary Cannon, καθηγήτρια ψυχιατρικής επιδημιολογίας και ψυχικής υγείας των νέων στο RCSI και συν-επικεφαλής της μελέτης, σχολίασε: “Αν και εξηγήσαμε μόνο το 10% της διακύμανσης των συμπτωμάτων της παιδικής ΔΕΠΥ, αυτό έγινε με πληροφορίες που είναι συνήθως διαθέσιμες κατά τη γέννηση. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποιος θα αναπτύξει ΔΕΠΥ στην παιδική ηλικία μόνο με τις πληροφορίες γέννησης, αλλά μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των παιδιών που χρειάζονται περισσότερο υποστήριξη, ιδίως όταν συνδυάζεται με άλλους παράγοντες όπως η γενετική ή το οικογενειακό ιστορικό και το περιβάλλον της πρώιμης ζωής.
“Στη μελέτη μας, οι μητέρες ρωτήθηκαν σχετικά με την εγκυμοσύνη και τη γέννηση του παιδιού τους, 9-10 χρόνια νωρίτερα. Το επόμενο βήμα θα ήταν να διεξαχθεί μια μελέτη σε μια ομάδα που έχει παρακολουθηθεί σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της γέννησης και της παιδικής ηλικίας. Αυτό θα ενίσχυε την εμπιστοσύνη μας σε αυτές τις προγεννητικές πληροφορίες και την πεποίθηση ότι μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό των παιδιών που διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν ΔΕΠΥ, σε πολύ πρώιμο στάδιο της ζωής τους”. Οι παράγοντες που ξεχώρισαν στη μελέτη ως χρήσιμοι για την πρόβλεψη των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ στην παιδική ηλικία περιλάμβαναν το να είναι κανείς άνδρας, καθώς και την έκθεση σε παράγοντες κατά τη διάρκεια της μήτρας, όπως ο καπνός του τσιγάρου, τα ναρκωτικά ψυχαγωγίας και η μητέρα να έχει λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος ή χαμηλά επίπεδα σιδήρου.
