Οι γυναίκες που βιώνουν άγχος για την εγκυμοσύνη τους γεννούν κατά μέσο όρο νωρίτερα από εκείνες που δεν βιώνουν άγχος, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία.
Η μελέτη, η οποία εξέτασε τη σχέση μεταξύ της διάρκειας της εγκυμοσύνης και διαφόρων μετρήσεων του άγχους, θα μπορούσε να βοηθήσει τους γιατρούς να κατανοήσουν πότε και πώς είναι καλύτερο να ελέγχουν για άγχος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ώστε να βοηθήσουν στην πρόληψη του πρόωρου τοκετού.
“Το άγχος για την τρέχουσα εγκυμοσύνη είναι μια ισχυρή ψυχοκοινωνική κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα της γέννησης”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Christine Dunkel Schetter, PhD, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες.
“Στις μέρες μας, τα καταθλιπτικά συμπτώματα αξιολογούνται σε πολλές κλινικές σε όλο τον κόσμο για την πρόληψη των επιπλοκών της κατάθλιψης μετά τον τοκετό για τις μητέρες και τα παιδιά. Αυτή και άλλες μελέτες υποδεικνύουν ότι θα πρέπει επίσης να αξιολογούμε το άγχος στις έγκυες γυναίκες”, πρόσθεσε η ίδια.
Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι έως και 1 στις 4 εγκύους έχει κλινικά αυξημένα συμπτώματα άγχους και ότι το άγχος μπορεί να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου για πρόωρο τοκετό, ή γέννηση πριν από την 37η εβδομάδα της εγκυμοσύνης.
Ωστόσο, οι εν λόγω μελέτες έχουν χρησιμοποιήσει ποικίλες μετρήσεις του άγχους και έχουν εξετάσει τόσο το γενικό άγχος όσο και το άγχος ειδικά για την εγκυμοσύνη, το οποίο περιλαμβάνει ανησυχίες για τον τοκετό, τη γονική μέριμνα και την υγεία του μωρού. Οι ερευνητές έχουν επίσης μετρήσει το άγχος σε διαφορετικά σημεία της εγκυμοσύνης, από την αρχή έως το τέλος της εγκυμοσύνης και συχνότερα στο δεύτερο τρίμηνο.
Για να ταξινομήσουν αυτές τις διάφορες επιδράσεις του χρόνου και του τύπου του άγχους, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από ένα ποικίλο δείγμα 196 εγκύων γυναικών στο Ντένβερ και το Λος Άντζελες που συμμετείχαν στη μελέτη Healthy Babies Before Birth. Το 45% των γυναικών ταυτοποιήθηκαν ως μη ισπανόφωνες λευκές, το 36% ως ισπανόφωνες λευκές, το 10% ως ασιατικές και το 9% ως μαύρες ή αφροαμερικανίδες.
Οι ερευνητές χορήγησαν στις γυναίκες τέσσερις διαφορετικές κλίμακες άγχους, τόσο στο πρώτο όσο και στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους. Η μία ήταν μια κλίμακα πέντε ερωτήσεων για το γενικό άγχος και τρεις ήταν ειδικές για την εγκυμοσύνη: μια κλίμακα 10 ερωτήσεων και μια κλίμακα 4 ερωτήσεων για το άγχος που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη και μια κλίμακα 9 ερωτήσεων για την αξιολόγηση ενός ευρύτερου φάσματος στρεσογόνων παραγόντων που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, όπως η ιατρική περίθαλψη και οι ανησυχίες για τη φροντίδα ενός νεογέννητου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι βαθμολογίες των συμμετεχόντων και στις τρεις κλίμακες άγχους που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη ήταν αλληλένδετες, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι κλίμακες μετρούν το ίδιο υποκείμενο.
Διαπίστωσαν επίσης ότι το άγχος που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη κατά το τρίτο τρίμηνο σχετιζόταν πιο έντονα με τους πρόωρους τοκετούς. Ωστόσο, το γενικό άγχος κατά το πρώτο τρίμηνο συνέβαλε επίσης στον κίνδυνο για πρόωρο τοκετό.
Μια πιθανότητα, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι το γενικό άγχος στην αρχή της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να προδιαθέσει τις γυναίκες να είναι ανήσυχες αργότερα στην εγκυμοσύνη για θέματα όπως οι ιατρικοί κίνδυνοι, το μωρό, ο τοκετός και η γέννα και η ανατροφή των παιδιών.
Τα αποτελέσματα ίσχυαν ακόμη και όταν προσαρμόστηκαν για τον πραγματικό ιατρικό κίνδυνο της εγκυμοσύνης των γυναικών.
“Παρόλο που δεν είναι όλες οι γυναίκες που ξεκινούν την εγκυμοσύνη με συμπτώματα γενικού άγχους θα εμφανίσουν αργότερα άγχος ειδικά για την εγκυμοσύνη, τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι οι γυναίκες που ακολουθούν αυτή την εξέλιξη είναι πιθανό να διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό”, δήλωσε η Dunkel Schetter.
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι γιατροί θα πρέπει να ελέγχουν τις γυναίκες για γενικό άγχος νωρίς στην εγκυμοσύνη, πρόσθεσε η ίδια, όπως ακριβώς ελέγχουν συνήθως για κατάθλιψη, και ότι οι γυναίκες που σημειώνουν υψηλή βαθμολογία θα μπορούσαν να παρακολουθούνται για αύξηση του άγχους και πιθανή παρέμβαση αργότερα στην εγκυμοσύνη.
Περαιτέρω έρευνες θα πρέπει να συνεχίσουν να διερευνούν τους λόγους που το άγχος της εγκυμοσύνης συνδέεται με τον χρόνο γέννησης, συμπεριλαμβανομένων των νευροενδοκρινικών αλλαγών που σχετίζονται με το άγχος, της φλεγμονής και των συμπεριφορών υγείας, σύμφωνα με την Dunkel Schetter.
“Η αύξηση της ακρίβειας στην κατανόηση τόσο των κινδύνων όσο και των μηχανισμών των επιδράσεων του άγχους της εγκυμοσύνης στη διάρκεια της κύησης μπορεί να βελτιώσει την ικανότητά μας να αναπτύσσουμε, να δοκιμάζουμε και να εφαρμόζουμε παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση του πιεστικού προβλήματος δημόσιας υγείας των πρόωρων γεννήσεων”, δήλωσε η ίδια.
