Οι διαφορές στην ανάπτυξη, το βάρος και τα επίπεδα σωματικού βάρους των παιδιών που έχουν συλληφθεί μέσω θεραπείας γονιμότητας είναι μικρές και δεν είναι πλέον εμφανείς κατά την προχωρημένη εφηβεία, σύμφωνα με νέα έρευνα. Η μελέτη υπό την ηγεσία του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, προσπάθησε να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες σχετικά με το κατά πόσον η θεραπεία γονιμότητας σχετίζεται με την ανάπτυξη, το βάρος και το σωματικό λίπος από τη βρεφική ηλικία έως την πρώιμη ενήλικη ζωή.
Από την πρώτη γέννηση παιδιού με εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), έχουν τεθεί ερωτήματα σχετικά με τους κινδύνους για τα παιδιά που συλλαμβάνονται με αυτόν τον τρόπο. Ενώ προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει αυξημένο κίνδυνο χαμηλού βάρους γέννησης και πρόωρου τοκετού σε απογόνους που έχουν συλληφθεί με τεχνολογία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ART), σχετικά λίγα είναι γνωστά για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και την αύξηση του βάρους.
Η μελέτη, με επικεφαλής μια διεθνή ερευνητική ομάδα από την Assisted Reproductive Technology and Future Health (ART-Health) Cohort Collaboration, αξιολόγησε κατά πόσον η σύλληψη με ART, η οποία ως επί το πλείστον περιλαμβάνει εξωσωματική γονιμοποίηση, σχετίζεται με την ανάπτυξη, το βάρος και το σωματικό λίπος από τη βρεφική ηλικία έως την πρώιμη ενηλικίωση.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα για 158.000 παιδιά από την Ευρώπη, την Ασία και τον Ειρηνικό και τον Καναδά που συνελήφθησαν με ART, το δείγμα δεδομένων περιελάμβανε 8.600 παιδιά από τη μελέτη Children of the 90s του Μπρίστολ, μια παγκοσμίως κορυφαία μελέτη υγείας με έδρα το Μπρίστολ, η οποία παρακολουθεί 14.000 έγκυες γυναίκες και τους απογόνους τους από το 1991.
Τα ευρήματα της ομάδας έδειξαν ότι τα παιδιά που συνελήφθησαν με ART ήταν κατά μέσο όρο κοντύτερα, ελαφρύτερα και λεπτότερα από τη βρεφική ηλικία έως την πρώιμη εφηβεία σε σύγκριση με τα συνομήλικα παιδιά που συνελήφθησαν με φυσικό τρόπο. Ωστόσο, οι διαφορές ήταν μικρές σε όλες τις ηλικίες και μειώνονταν με την αύξηση της ηλικίας.
Ο Δρ Άχμεντ Έλχακίιμ, ανώτερος ερευνητικός συνεργάτης στην επιδημιολογία στην Ιατρική Σχολή του Μπρίστολ, PHS του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Πρόκειται για σημαντική εργασία. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες η σύλληψη με ART έχει αυξηθεί. Στο Ηνωμένο Βασίλειο λίγο πάνω από ένα στα 30 παιδιά έχει συλληφθεί με ART, οπότε θα περιμέναμε ότι κατά μέσο όρο ένα παιδί σε κάθε τάξη δημοτικού σχολείου θα είχε συλληφθεί με αυτόν τον τρόπο. Από την πρώτη γέννηση ενός παιδιού με εξωσωματική γονιμοποίηση, έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με τους κινδύνους για τα παιδιά που συλλαμβάνονται».
Ο ίδιος ανέφερε επίσης: «Οι γονείς και τα παιδιά τους που έχουν συλληφθεί με ART μπορούν να καθησυχαστούν ότι αυτό μπορεί να σημαίνει ότι είναι λίγο μικρότερα και ελαφρύτερα από τη βρεφική ηλικία έως την εφηβεία, αλλά οι διαφορές αυτές είναι απίθανο να έχουν επιπτώσεις στην υγεία. Αναγνωρίζουμε ότι είναι σημαντικό, καθώς όλο και περισσότερα άτομα που έχουν συλληφθεί με ART ενηλικιώνονται, να συνεχίσουμε να διερευνούμε τυχόν πιθανούς κινδύνους για την υγεία σε μεγαλύτερη ηλικία».
Η Ντέμπορα Λόυλορ, καθηγήτρια επιδημιολογίας, ερευνήτρια του MRC, πρόεδρος του British Heart Foundation και επικεφαλής συγγραφέας της Ιατρικής Σχολής PHS του Μπρίστολ, πρόσθεσε: «Αυτή η σημαντική έρευνα είναι δυνατή μόνο μέσω διεθνούς συνεργασίας μεγάλης κλίμακας και διαχρονικών μελετών υγείας, όπου οι συμμετέχοντες συνεισφέρουν δεδομένα υγείας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας και το πρόγραμμα “Ορίζοντας 2020” που κατέστησαν δυνατή την πραγματοποίηση αυτής της έρευνας, καθώς και σε όλους τους συμμετέχοντες στη μελέτη και τους ερευνητές».
Ο Πίτερ Τόμσον, διευθύνων σύμβουλος της Αρχής Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας (HFEA), δήλωσε: «Περίπου 1 στα 7 ζευγάρια αντιμετωπίζει δυσκολία σύλληψης στο Ηνωμένο Βασίλειο, γεγονός που οδηγεί σε περίπου 53.000 ασθενείς ετησίως που υποβάλλονται σε θεραπεία γονιμότητας (εξωσωματική γονιμοποίηση ή γονιμοποίηση από δότη). Τα ευρήματα αυτής της μελέτης θα αποτελέσουν μια ευπρόσδεκτη ανακούφιση για τους ασθενείς αυτούς, οι οποίοι ξεκινούν τη θεραπεία με την ελπίδα ότι μια μέρα θα αποκτήσουν δικά τους υγιή παιδιά».
Απαιτούνται τώρα μελέτες με μεγαλύτερα δείγματα σε μεγαλύτερες ηλικίες. Άλλες εκβάσεις, όπως οι παράγοντες καρδιομεταβολικού κινδύνου μετά την ART, απαιτούν επίσης διερεύνηση. Το δίκτυο συνεργασίας, που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο της μελέτης, θα διευκολύνει τη μελλοντική έρευνα για τα αποτελέσματα της υγείας μετά την ART.
