Ένα απροσδόκητα υψηλό ποσοστό παιδιών, που γεννήθηκαν με HIV και ξεκίνησαν θεραπεία εντός 48 ωρών ζωής, εμφανίζουν βιοδείκτες έως την ηλικία των 2 ετών που μπορεί να τα καθιστούν κατάλληλα για εξετάσεις για ύφεση χωρίς φάρμακα, σύμφωνα με πολυεθνική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Lancet HIV. . «Η απομάκρυνση από την εξάρτηση από την καθημερινή αντιρετροϊκή θεραπεία (ART) για τον έλεγχο του HIV θα αποτελούσε τεράστια βελτίωση στην ποιότητα ζωής αυτών των παιδιών», δήλωσε η Συμπρόεδρος του Πρωτοκόλλου και ανώτερη συγγραφέας Ellen Chadwick, MD, πρώην Διευθύντρια του Τμήματος Παιδιατρικής, Λοίμωξη από τον ιό των εφήβων και της μητέρας στο Νοσοκομείο Παίδων Ann & Robert H. Lurie του Σικάγο και καθηγητής Παιδιατρικής στο Northwestern University Feinberg School of Medicine. Η μελέτη proof-of-concept χρεώθηκε με την αναπαραγωγή της περίπτωσης ύφεσης του HIV, όπως φαίνεται στο «μωρό του Μισισιπή» που αναφέρθηκε το 2013. Σε εκείνη την περίπτωση, το βρέφος ξεκίνησε ART στις 30 ώρες ζωής, υποβλήθηκε σε θεραπεία για 18 μήνες και πέτυχε 27 μήνες ύφεση χωρίς ART πριν ο ιός ανακάμψει.
Τυπικά, εάν διακοπεί η ART, ο ιός επανέρχεται εντός ενός μήνα. Η μελέτη περιελάμβανε ένα σχήμα ART τριών φαρμάκων που ξεκίνησε εντός 48 ωρών από τη ζωή, με το τέταρτο φάρμακο να προστίθεται εντός 2-4 εβδομάδων. Αυτή είναι πολύ πρώιμη θεραπεία σε σύγκριση με το πρότυπο περίθαλψης όπου η ART τριών φαρμάκων μπορεί να μην ξεκινήσει πριν από την ηλικία των 2-3 μηνών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο, με βάση προηγούμενα ευρήματα αυτής της μελέτης, η πολύ πρώιμη θεραπεία είναι πλέον ο κανόνας για βρέφη που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV από τη μητέρα τους. “Με προγενέστερη θεραπεία, ελπίζουμε να περιορίσουμε ή να αποτρέψουμε τη δημιουργία δεξαμενών ιών στο σώμα. Αυτές οι δεξαμενές ιών περιέχουν μικρές ποσότητες κρυμμένου ιού που είναι δύσκολο να προσεγγιστούν με την ART. Με τη συρρίκνωση αυτών των δεξαμενών, αναμένουμε να αυξηθεί ο χρόνος ότι οι ασθενείς μπορούν να είναι σε ύφεση, χωρίς να χρειάζονται καθημερινή ART», δήλωσε η συν-συγγραφέας Jennifer Jao, MD, MPH, από το Lurie Children’s, η οποία είναι η Συμπρόεδρος Πρωτοκόλλου με τον Δρ. Chadwick.
Είναι Καθηγήτρια Παιδιατρικής στο Northwestern University Feinberg School of Medicine και είναι κάτοχος του Susan B. DePree Founders’ Board Professorship in Pediatric, Adolescent, and Maternal HIV Infection. Ο Δρ Τσάντγουικ προσθέτει: «Ένα άλλο πλεονέκτημα των μικρότερων ιικών δεξαμενών μπορεί να είναι ότι νεότερες θεραπείες όπως θεραπείες αντισωμάτων μακράς δράσης ή θεραπευτικά εμβόλια θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν αντί για καθημερινή ART». «Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι ένα υψηλότερο ποσοστό παιδιών μπορεί να είναι επιλέξιμο να διακόψει τη θεραπεία από ό,τι περιμέναμε και το επόμενο βήμα είναι να σταματήσουμε την ART και να δούμε πόσα παιδιά επιτυγχάνουν πραγματικά ύφεση», είπε ο Δρ Τσάντγουικ. “Αν έστω και ένα παιδί επιτύχει ύφεση, αυτό θα θεωρηθεί επιτυχία. Σήμερα, νεότερα πιο αποτελεσματικά και καλύτερα ανεκτά φάρμακα για τον HIV είναι διαθέσιμα για βρέφη από ό,τι όταν ξεκίνησε η μελέτη, ενισχύοντας την προοπτική περιορισμού των ιικών δεξαμενών και δοκιμών για πιθανή ύφεση σε βρέφη και παιδιά με HIV. Συνολικά, αυτή είναι μια συναρπαστική πρόοδος και μια ευκαιρία να αλλάξει η πορεία της παιδικής λοίμωξης από τον ιό HIV».
