Η αποβολή από το σχολείο ή η παραπομπή στο γραφείο συνδέεται με μεγάλη πτώση του μέσου όρου βαθμολογίας (GPA), ιδίως για τα μαύρα και λατινοαμερικάνικα παιδιά, σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο. Η μελέτη τους ανέλυσε τα σχολικά αρχεία 16.849 μαθητών των τάξεων 6 έως 10 σε μια μεγάλη αστική σχολική περιφέρεια της Καλιφόρνια από το 2014 έως το 2017.
Οι μαύροι μαθητές που είχαν ένα συμβάν “αποκλειστικής σχολικής πειθαρχίας” (ESD) -απομάκρυνση από την τάξη ή αποβολή- το 2014 έως το 2015 είδαν μια μέση πτώση 1,44 μονάδων στον μέσο όρο του GPA τους μέχρι το τέλος της τριετούς μελέτης.
Οι Λατίνοι μαθητές είδαν πτώση 1,39 μονάδων και οι Αμερικανοί Ινδιάνοι/Κάτοικοι της Αλάσκα είδαν πτώση 1,33 μονάδων μετά από τρία χρόνια, εάν αποβλήθηκαν ή αποβλήθηκαν από την τάξη το 2014 έως το 2015. Η μέση πτώση του GPA σε όλους τους μαθητές που βίωσαν ΕΑΕ κατά το σχολικό έτος 2014 ήταν 0,88 μονάδες αφού οι ερευνητές έλεγξαν τη φυλή, την εθνικότητα, την εκπαίδευση της μητέρας, το φύλο, την ηλικία ή το αν ο μαθητής είχε εξατομικευμένο εκπαιδευτικό σχέδιο (IEP) για αναπηρίες.
Τα μαύρα παιδιά είχαν 10 φορές περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν ένα συμβάν ESD σε σχέση με τους λευκούς μαθητές και οι μαθητές Λατινικής καταγωγής είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες. Η σχολική περιφέρεια που μελετήθηκε δεν επιτρέπει αποβολές, οπότε δεν υπήρχαν τέτοιες για να εξεταστούν.
“Τα ESD πλήττουν όλους όσους τα βιώνουν, αλλά πλήττουν δραστικά όσους προέρχονται από μειονοτικές ομάδες, και ιδιαίτερα τις κοινότητες των μαύρων και των Λατίνων”, δήλωσε η Meghan D. Morris, PhD, αναπληρώτρια καθηγήτρια επιδημιολογίας και βιοστατιστικής στο UCSF και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
“Αυτά τα γεγονότα είναι ένας άλλος τρόπος ενίσχυσης των συστημάτων ρατσισμού που ήδη συμβαίνουν μέσα στην τάξη και το σχολικό περιβάλλον και το περιβάλλον της κοινότητας ευρύτερα”, πρόσθεσε.
Επειδή τα ESD αντανακλούν τον ενσωματωμένο ρατσισμό, θα πρέπει να θεωρούνται δυσμενείς παιδικές εμπειρίες (ACEs) που θέτουν τους μαθητές σε μεγαλύτερο κίνδυνο για χρόνιες ασθένειες όπως ο διαβήτης και το άσθμα, καθώς και για ψυχικές ασθένειες, δήλωσε η Camila Cribb Fabersunne, MD, πρώτη συγγραφέας και επίκουρη καθηγήτρια παιδιατρικής του UCSF.
“Αυτά τα παιδιά βιώνουν διακρίσεις στον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται η σχολική πειθαρχία”, δήλωσε η Cribb Fabersunne. Και κατέληξε: “Όταν οι μαθητές υφίστανται τραύμα σε ένα μέρος που θα έπρεπε να είναι ένα καταφύγιο – ένα μέρος όπου πιστεύουν ότι θα είναι ασφαλείς από τον ρατσισμό και οι ενήλικες θα τους υποστηρίξουν – αυτό τους επηρεάζει με βαθύτατο τρόπο”.
Η δύναμη της λευκής ποδιάς
Ακριβώς όπως οι παιδίατροι ελέγχουν για προβλήματα προσοχής και μαθησιακές δυσκολίες κατά τη διάρκεια των επισκέψεων υγειονομικής περίθαλψης, πρέπει να ελέγχουν για τα ESDs ρωτώντας τους ασθενείς αν έχουν αποβληθεί στο σπίτι ή αποβληθεί από το σχολείο — και να παρεμβαίνουν αν ναι, δήλωσε ο Cribb Fabersunne. “Οι παιδίατροι θα πρέπει να τηλεφωνούν στο σχολείο και να ρωτούν τον υποδιευθυντή γιατί ελήφθη το πειθαρχικό μέτρο”, δήλωσε η Cribb Fabersunne.
“Θα πρέπει να εξηγήσουν ότι η συμπεριφορά του μαθητή μπορεί να αντανακλά δύσκολα πράγματα που συμβαίνουν εκτός σχολείου και ότι πρακτικές όπως η επανορθωτική δικαιοσύνη και η ενσυνειδητότητα είναι πιο αποτελεσματικές απαντήσεις”, αναφέρεται. Οι μαύροι και οι Λατίνοι μαθητές αποβάλλονται σε υψηλότερα ποσοστά σε σύγκριση με τους λευκούς μαθητές και λαμβάνουν αυστηρότερες τιμωρίες για παρόμοιες συμπεριφορές.
Προηγούμενες έρευνες δείχνουν ότι οι ΕΑΠ δεν αποτρέπουν τις διαταραχές στην τάξη- στην πραγματικότητα, συνδέονται με περισσότερες διαταραχές, αποκλεισμό από τους συμμαθητές και σχολικές κοπάνες. Στην ενήλικη ζωή, τα παιδιά που βίωσαν ΕΚΑ είναι πιο πιθανό να φυλακιστούν. Το GPA, εν τω μεταξύ, δείχνει το εκπαιδευτικό επίπεδο, το οποίο η έρευνα έχει δείξει ότι είναι το κλειδί για τις κοινωνικοοικονομικές ευκαιρίες στην ενήλικη ζωή, έγραψαν οι συγγραφείς.
Οι παιδίατροι θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα σχολεία να υιοθετήσουν θετικές, μη αποκλειστικές πρακτικές για την αντιμετώπιση της συμπεριφοράς των μαθητών, όπως ο διαλογισμός, η εκπαίδευση σε κοινωνικές-συναισθηματικές δεξιότητες και η επανορθωτική δικαιοσύνη, η οποία δίνει έμφαση στην επίλυση προβλημάτων και τη συνεργασία για την επούλωση και την πρόληψη της βλάβης των άλλων.
Επιπλέον, οι παιδίατροι θα πρέπει να συνηγορούν υπέρ της αύξησης της χρηματοδότησης και της υποστήριξης που λαμβάνουν τα σχολεία για την παροχή υπηρεσιών κοινωνικοσυναισθηματικής υποστήριξης με βάση το τραύμα.
“Δεν νομίζω ότι οι παιδίατροι είναι αρκετά εξοργισμένοι. Αν θέλουμε ισότητα στην υγεία, πρέπει να συνηγορήσουμε σε ατομικό, σχολικό και τοπικό επίπεδο, επειδή αυτές οι πειθαρχικές πρακτικές είναι ευρέως διαδεδομένες και πλήττουν τους ασθενείς μας, και αυτό θα βλάψει την υγεία τους”, δήλωσε ο Cribb Fabersunne. Και κατέληξε: “Η δύναμη και το προνόμιο της λευκής ρόμπας είναι πραγματικά και πρέπει να τη χρησιμοποιούμε για καλό σκοπό”.
