Έχουν τελικά αρνητικό αντίκτυπο οι μη τυπικές ώρες εργασίας των μπαμπάδων;
Οι πατέρες έχουν σημασία. Γνωρίζουμε τη θετική επίδραση των πατέρων ως φροντιστών όσον αφορά τη συναισθηματική υποστήριξη, τη διαδραστική φροντίδα και την καθημερινή ανατροφή των παιδιών τους. Αλλά έχει σημασία αν εργάζονται τακτικά μη τυπικές ώρες, όπως τα βράδια ή τα Σαββατοκύριακα, που μπορεί να αμφισβητήσουν την ικανότητά τους να ασκούν τις γονεϊκές τους δραστηριότητες;
Δεδομένου ότι περισσότεροι από τους μισούς μισθωτούς πατέρες του Ηνωμένου Βασιλείου εργάζονται τέτοιες μη τυπικές ώρες κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας της ζωής των παιδιών τους, είναι επιτακτική ανάγκη να κατανοηθεί το πώς αυτό επηρεάζει την ανατροφή των πατέρων και εάν τα αποτελέσματα διαφέρουν ανάλογα με το περιβάλλον.
Νέα ποσοτικά στοιχεία από το Ηνωμένο Βασίλειο προσφέρουν μια διαφοροποιημένη απάντηση. Ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη Millennium Cohort Study – ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα παιδιών που γεννήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο μεταξύ 2000 και 2002. Ανέλυσαν 11.412 πατέρες όταν τα παιδιά τους ήταν εννέα μηνών και 7.791 πατέρες όταν τα παιδιά τους ήταν σχεδόν επτά ετών. Εστίασαν σε δύο μέτρα γονικής μέριμνας – τη βασική φροντίδα (και στις δύο ηλικιακές ομάδες) και το παιχνίδι και την ψυχαγωγία (για παιδιά επτά ετών).
Οι πατέρες παιδιών εννέα μηνών ρωτήθηκαν πόσο συχνά φρόντιζαν μόνοι τους τα μωρά τους, άλλαζαν πάνες, τάιζαν τα παιδιά τους ή σηκώνονταν τη νύχτα για να τα φροντίσουν. Πατέρες επτάχρονων παιδιών ρωτήθηκαν αν βοήθησαν τα παιδιά τους να ετοιμαστούν για ύπνο ή αν τα φρόντιζαν μόνα τους. Ρωτήθηκαν επίσης πόσο συχνά διάβαζαν με ή στα παιδιά τους, είπαν ιστορίες, έκαναν μουσικές δραστηριότητες, ζωγράφισαν, έπαιξαν σωματικά ενεργά παιχνίδια, πήγαιναν τα παιδιά στο πάρκο ή έπαιξαν με παιχνίδια ή παιχνίδια σε εσωτερικούς χώρους.
Διαφορετικά μη τυποποιημένα προγράμματα επηρέασαν τη συμμετοχή των πατέρων με διαφορετικούς τρόπους
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πατεράδες που δούλευαν τα βράδια, μεταξύ 6 μ.μ. και 10 μ.μ., αφιέρωναν λιγότερο χρόνο σε βασικές δραστηριότητες ανατροφής τόσο όταν τα παιδιά τους ήταν βρέφη όσο και όταν ήταν επτά ετών από ό,τι οι πατέρες που δούλευαν τυπικές ώρες. Για παράδειγμα, αφιέρωναν λιγότερο χρόνο φροντίζοντας ένα παιδί μόνοι τους, προετοιμάζοντας ένα παιδί για ύπνο, αλλάζοντας πάνες ή σηκώνονταν το βράδυ για να ηρεμήσουν ένα μωρό. Αντίθετα, οι πατέρες που δούλευαν νυχτερινά ωράρια, όπως από τις 10 π.μ. έως τις 7 π.μ., αφιέρωσε περισσότερο χρόνο σε αυτές τις βασικές δραστηριότητες φροντίδας.
Αρχικά, διαπίστωσαν ότι οι πατέρες που δούλευαν τακτικά τα βράδια περνούσαν περισσότερο χρόνο και εκείνοι που δούλευαν τα Σαββατοκύριακα αφιέρωσαν λιγότερο χρόνο στο παιχνίδι και την αναψυχή από ό,τι οι πατέρες που δούλευαν τυπικές ώρες. Ωστόσο, αυτές οι διαφορές μπορεί να προέρχονται περισσότερο από τα χαρακτηριστικά της εργασίας, όπως οι πολλές ώρες εργασίας, παρά από τα ωράρια εργασίας. Τέλος, δεν βρέθηκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η σχέση μεταξύ των προγραμμάτων εργασίας των πατέρων και της ανατροφής των παιδιών διέφερε ανάλογα με την ένταση των ωρών εργασίας των πατέρων, την κατάσταση της φτώχειας των οικογενειών ή το μορφωτικό επίπεδο των πατέρων.
Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν μια πιο διαφοροποιημένη άποψη για την ενσωμάτωση των μη τυποποιημένων προγραμμάτων εργασίας με την ανατροφή των παιδιών. Δεν επηρεάζουν αρνητικά τη συμμετοχή των πατέρων όλα τα μη τυποποιημένα προγράμματα εργασίας. Ενώ οι πατέρες που εργάζονται τα βράδια μπορεί να μειώσουν την ανατροφή των παιδιών τους, οι πατέρες που εργάζονται τη νύχτα έχουν ευκαιρίες να συμμετέχουν πιο ενεργά στην ανατροφή των παιδιών.
Προηγούμενη έρευνα σχετικά με την εργασία σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας βοηθά στην ερμηνεία αυτών των αποτελεσμάτων. Τα νυχτερινά χρονοδιαγράμματα θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ανοίγματα ώστε οι μπαμπάδες να συμμετέχουν στις γονικές ρουτίνες κατά τη διάρκεια της ημέρας ή νωρίς το πρωί ή το βράδυ, ανάλογα με το πότε ξεκινά και πότε τελειώνει η δουλειά.
Αντίθετα, η βραδινή εργασία μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια του ύπνου των παιδιών, δίνοντας στους πατέρες που εργάζονται αυτή την περίοδο λιγότερες ευκαιρίες να ασχοληθούν με την ανατροφή των παιδιών. Εκτός από τις βασικές δραστηριότητες γονικής μέριμνας που εξετάσαμε, άλλες μελέτες έχουν επίσης βρει ότι οι πατέρες που εργάζονται με βραδινά προγράμματα χάνουν τις οικογενειακές δραστηριότητες, όπως να βοηθήσουν στην εργασία και να τρώνε μαζί γεύματα.
Τα προγράμματα απασχόλησης των μητέρων επηρεάζουν επίσης τον χρόνο ανατροφής των εργαζομένων πατέρων
Η ιστορία είναι ελλιπής αν δεν ληφθεί υπόψην ο ρόλος της απασχόλησης των μητέρων. Εξετάστηκε επίσης το αν ο διαθέσιμος χρόνος των γονέων στο νοικοκυριό είχε επίσης σημασία για τον χρόνο ανατροφής των πατέρων. Ανακάλυψαν ότι η νυχτερινή εργασία των πατέρων διευκόλυνε πιο βασικές δραστηριότητες ανατροφής όταν οι μητέρες εργάζονταν από ό,τι όταν οι μητέρες δεν εργάζονταν. Ωστόσο, οι πατέρες συμμετείχαν σε ακόμη πιο βασικές δραστηριότητες γονικής μέριμνας όταν και οι δύο γονείς δούλευαν μη τυποποιημένα προγράμματα από ό,τι όταν και οι δύο δούλευαν σε τυπικές ώρες.
Ίσως αυτό δείχνει μια προτίμηση για γονική φροντίδα παιδιών. Μερικά ζευγάρια συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών με ετικέτες, η οποία περιλαμβάνει τη μείωση της επικάλυψης μεταξύ των προγραμμάτων εργασίας τους και τη μεγιστοποίηση του χρόνου με τα παιδιά τους. Για παράδειγμα, εάν ένας γονέας εργάζεται νύχτες ή Σαββατοκύριακα, ο άλλος γονέας μένει στο σπίτι και ασχολείται με την ανατροφή των παιδιών αντί να πληρώνει για τη φροντίδα του παιδιού.
Εναλλακτικά, τα ευρήματα αυτής της μελέτης μπορεί να υποδεικνύουν όχι ότι οι γονείς επιλέγουν να εργαστούν με μη τυποποιημένα προγράμματα, αλλά τους οικονομικούς περιορισμούς της εύρεσης παιδικής μέριμνας σε μη τυπικούς χρόνους. Παρά τη μεγαλύτερη παροχή παιδικής φροντίδας με δημόσια χρηματοδότηση στο Ηνωμένο Βασίλειο για παιδιά ηλικίας τριών έως πέντε ετών, σε σχέση με το πλαίσιο των ΗΠΑ, η παιδική φροντίδα είναι δαπανηρή και πιο δύσκολο να βρεθεί εκτός των κανονικών ωρών της ημέρας.
Οι πολιτικές και τα προγράμματα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των προκλήσεων των μη τυποποιημένων προγραμμάτων εργασίας των γονέων
Πώς μπορούν οι πατέρες να το κάνουν να λειτουργήσει ώστε να μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στη ζωή των παιδιών τους; Η πρόκληση για τις πολιτικές στο χώρο εργασίας και τα κυβερνητικά προγράμματα είναι να μειωθούν οι πιθανές δυσκολίες για τους πατέρες που εργάζονται με μη τυποποιημένα προγράμματα. Οι εργοδότες πρέπει να αναγνωρίσουν ένα μάθημα που αντλήθηκε από την πανδημία του COVID-19: ότι πολλές θέσεις εργασίας μπορούν να γίνουν με ευελιξία.
Μερικοί γονείς βλέπουν τα μη τυποποιημένα προγράμματα εργασίας ως μια ευκαιρία να εκπληρώσουν τους στόχους τους για να ενσωματώσουν τον οικογενειακό χρόνο, τη γονική μέριμνα και την αμειβόμενη εργασία. Οι εργοδότες μπορούν να διαφημίσουν τις κενές θέσεις εργασίας ως ευέλικτες και στο Ηνωμένο Βασίλειο, να μειώσουν την περίοδο καταλληλότητας προτού οι εργαζόμενοι μπορούν να ζητήσουν ευέλικτα προγράμματα εργασίας. Μια τέτοια πολιτική προωθεί την ένταξη, καθώς η ζήτηση για μη τυπική απασχόληση ικανοποιείται και συνδυάζεται με εργαζόμενους που είναι διαθέσιμοι και πρόθυμοι να εργαστούν τέτοιες ώρες.
Όταν οι γονείς δεν έχουν τον έλεγχο των προγραμμάτων εργασίας
Ωστόσο, δεν έχουν όλοι οι γονείς τον έλεγχο των προγραμμάτων εργασίας τους. Για αυτούς τους γονείς, οι κυβερνητικές πολιτικές μπορούν να παρέχουν κίνητρα ώστε οι εγκαταστάσεις παιδικής μέριμνας να παραμένουν ανοιχτές τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα και οι εργοδότες μπορούν να προσφέρουν ασφάλιστρα για εργασία εκτός του τυπικού ωραρίου. Τέτοια προγράμματα μπορούν να ανακουφίσουν τους περιορισμούς για οικογένειες που χρειάζονται προσιτή παιδική φροντίδα.
Οι γονείς που εργάζονται με μη τυποποιημένα προγράμματα εργασίας μπορεί κάλλιστα να θέλουν να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις του χρόνου εργασίας τους στην ανατροφή των παιδιών τους. Καθώς οι γονείς σκέφτονται την ενσωμάτωση των προγραμμάτων εργασίας τους με τον οικογενειακό χρόνο, θα πρέπει να λάβουν υπόψη το πλαίσιο της ζωής τους στο σπίτι – για παράδειγμα, την ηλικία των παιδιών τους, αν και οι δύο γονείς εργάζονται και ποιες ώρες της ημέρας, και τους τύπους γονικής μέριμνας δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν κατά τη διάρκεια μιας ημέρας (π.χ. παιχνίδι ή βασική φροντίδα).
Στην έρευνα αυτή δεν εξετάστησε το αν ένας γονέας επιλέγει να εργαστεί σε μη τυπικό χρόνο, αλλά μια τέτοια επιλογή στα ωράρια εργασίας είναι αναμφισβήτητα ένας παράγοντας στον τρόπο με τον οποίο οι γονείς ενσωματώνουν τον χρόνο εργασίας και οικογένειας. Μέσα στις καθημερινές προκλήσεις της εξισορρόπησης του χρόνου εργασίας και γονικής μέριμνας, η εργασία με μη τυπικές ώρες μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υποστηρικτική ανατροφή των παιδιών – αλλά έχει επίσης τη δυνατότητα να οδηγήσει σε περισσότερο χρόνο ανατροφής των παιδιών υπό τις κατάλληλες συνθήκες.
