Οι εγκεφαλικές αντιδράσεις των μητέρων και των πατέρων δεν είναι τόσο διαφορετικές

Η νευροβιολογία της πατρότητας στους ανθρώπους φαίνεται να είναι παρόμοια με τη νευροβιολογία της μητρότητας, που περιλαμβάνει δύο συστήματα εγκεφάλου – ένα σύστημα «παρακίνησης» που αναφέρεται στην ορμή για ανατροφή των απογόνων και ένα σύστημα «ενσυναίσθησης» που αναφέρεται στην ικανότητα κατανόησης των σκέψεων. και τα συναισθήματα των άλλων.

Για παράδειγμα, οι αποκρίσεις του εγκεφάλου των μητέρων και των πατέρων σε φωτογραφίες ή βίντεο των βρεφών τους επικαλύπτονται. Η αυξημένη δραστηριότητα εντοπίζεται σε μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ανταμοιβή, τα κίνητρα και την ενσυναίσθηση. Σε μια μελέτη, η αυξημένη δραστηριότητα στα συστήματα ανταμοιβής του εγκεφάλου συσχετίστηκε επίσης με την ενεργό συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα, όπως αναφέρει η μητέρα.

Σε μια άλλη μελέτη, οι πατέρες που έδειχναν φωτογραφίες των δικών τους νεογνών παρουσίασαν μεγαλύτερη ενεργοποίηση των συστημάτων ενσυναίσθησης και ανταμοιβής από ότι οι πατέρες έδειχναν φωτογραφίες άγνωστων νεογνών. Σε μια άλλη έρευνα, οι θετικές σκέψεις ενός νέου πατέρα που ανέφερε ο ίδιος για το βρέφος του συσχετίστηκαν με την ενεργοποίηση του συστήματος ανταμοιβής ως απάντηση στα κλάματα του βρέφους του. Η μελλοντική έρευνα θα εξετάσει άλλες αντιδράσεις του εγκεφάλου των πατέρων – στο γέλιο, την ομιλία και τις κινήσεις των παιδιών.

Οι αλλαγές στον εγκέφαλο συνδέονται με ορμονικές αλλαγές που ενεργοποιούνται από τη συμμετοχή των γονέων

Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι αυτές οι αλλαγές συνδέονται με τις ορμόνες που παράγονται όταν οι πατέρες φροντίζουν τα παιδιά τους. Η βασική διαφορά μεταξύ ανθρώπινων μητέρων και πατέρων είναι ο βαθμός μεταβλητότητας στην πατρότητα.

Μετά τη γέννηση, οι περισσότερες μητέρες συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή των παιδιών, αλλά η πατρότητα ενεργοποιείται μόνο όταν οι περιστάσεις το απαιτούν ή το επιτρέπουν, και ακόμη και τότε είναι πολύ μεταβλητή.

Στις κοινωνίες με μικρές οικογενειακές μονάδες που ζουν εκτός από τα διευρυμένα οικογενειακά δίκτυα και σε οικογένειες με περιορισμένους πόρους, είναι απαραίτητη η πατρική συμμετοχή. Όταν ενεργοποιείται η πατρότητα, οι νευρικές διεργασίες λαμβάνουν χώρα στους πατέρες που είναι παρόμοιες με αυτές στις μητέρες.

Είναι σαν το γονικό δυναμικό να βρίσκεται σε όλους τους ανθρώπους και να ενεργοποιείται όταν το απαιτούν οι περιστάσεις. Στην άγρια φύση, οι πατέρες ασχολούνται ενεργά με τη φροντίδα των μικρών τους μόνο στο 5% των ειδών θηλαστικών (π.χ., συγκεκριμένα, ορισμένα πρωτεύοντα θηλαστικά, τρωκτικά και κυνοειδή). Όπως και στους ανθρώπους, αυτή η πατρική συμπεριφορά περιλαμβάνει παρόμοιες εγκεφαλικές διεργασίες με αυτές που σχετίζονται με τη μητρική συμπεριφορά.

Αλλά όταν τα ζώα κρατούνται σε αιχμαλωσία και σε μη φυσικές συνθήκες, οι πατέρες μπορούν να γίνουν πιο δραστήριοι. Αυτό υποδηλώνει ότι τα γονικά εγκεφαλικά συστήματα μπορεί να υπάρχουν σε πολλά αρσενικά θηλαστικά και ότι μπορούν να ενεργοποιηθούν όταν είναι επιθυμητός ή δυνατός ένας ενεργός πατρικός ρόλος.