Ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς θα πρέπει να δομούν τον ύπνο των βρεφών τους και αν τα βρέφη πρέπει να κοιμούνται μόνα τους (σε ξεχωριστό δωμάτιο) ή να κοιμούνται μαζί με τους γονείς τους (δηλαδή στο ίδιο δωμάτιο ή στο ίδιο κρεβάτι με τους γονείς) ένα αμφιλεγόμενο, ευαίσθητο και προσωπικό θέμα. Στην καρδιά του θέματος υπάρχουν επιχειρήματα σχετικά με το τι είναι καλύτερο για τα μωρά και οι πεποιθήσεις σχετικά με αυτό ποικίλλουν ευρέως.
Αυτές οι πεποιθήσεις ενημερώνονται από πολιτιστικές συνταγές, συστάσεις από επαγγελματίες γιατρούς που υποστηρίζουν την κοινή χρήση κρεβατιού για λόγους ασφαλείας, εξελικτικούς βιολόγους που υποστηρίζουν το μοίρασμα κρεβατιού επειδή προστατεύει τα βρέφη, μεμονωμένες γονικές πεποιθήσεις, διαθεσιμότητα χώρων ύπνου και άλλα πρακτικά ζητήματα (π.χ. ευκολία). και την ηλικία των βρεφών.
Επιπρόσθετα στη σύγχυση και τη διαμάχη, στους δυτικούς πολιτισμούς, οι ρυθμίσεις για τον ύπνο των βρεφών είναι ρευστές κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους, με τους γονείς να είναι πιο πιθανό να κοιμηθούν μαζί αμέσως μετά τη γέννηση παρά αργότερα. Αυτό καθιστά πιο δύσκολο να προσδιοριστεί εάν μια οικογένεια κοιμάται μαζί.
Οι επιλογές σχετικά με το πού πρέπει να κοιμούνται τα βρέφη και για πόσο καιρό μπορεί να μην αφορούν μόνο το τι είναι καλύτερο για το μωρό, αλλά και για το τι είναι καλύτερο για την οικογένεια. Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι οι γονείς που κοιμούνται μαζί με τα βρέφη τους μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο για συζυγική δυσφορία και δυσφορία από κοινού με τους γονείς. Οι γονείς, ιδιαίτερα οι μητέρες, που κοιμούνται μαζί με τα βρέφη τους επίσης ξυπνούν περισσότερο τη νύχτα και έχουν περισσότερα προβλήματα ύπνου από ό,τι οι γονείς και τα βρέφη που κοιμούνται σε ξεχωριστά δωμάτια.
Σχετίζονται οι ρυθμίσεις ύπνου των βρεφών με την ποιότητα του ύπνου των βρεφών και των γονέων ή με τις γονεϊκές συμπεριφορές;
Οι επιλογές σχετικά με τις ρυθμίσεις ύπνου των βρεφών μπορεί να προκαλούν σύγχυση και μπορεί να επηρεάζονται από ανταγωνιστικές ανάγκες και απαιτήσεις. Για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς η γονική μέριμνα και ο ύπνος των βρεφών και των γονέων επηρεάζουν την οικογενειακή ζωή, μια πρόσφατη μελέτη, εξέτασε τα πρότυπα ρύθμισης του ύπνου στους πρώτους έξι μήνες της ζωής των βρεφών. Οι ερευνητές αξιολόγησαν 124 οικογένειες των ΗΠΑ όταν τα βρέφη ήταν ενός, τριών και έξι μηνών.
Οι περισσότερες μητέρες και πατέρες ήταν Λευκοί (8%), παντρεμένες ή ζούσαν με σύντροφο (95%) και ήταν στα 30 τους. Το 57% των βρεφών ήταν κορίτσια. Το 90% των γονέων είχαν ολοκληρώσει το γυμνάσιο και περίπου τα δύο τρίτα είχαν πτυχίο ή υψηλότερο. Οι περισσότεροι πατέρες (89%) και μητέρες (61%) μητέρες εργάζονταν με πλήρη ή μερική απασχόληση όταν τα μωρά τους ήταν ενός μηνός. το μέσο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα ήταν $65.000.
Για να μετρήσουν τον νυχτερινό ύπνο των συμμετεχόντων, χρησιμοποίησαν μόνιτορ δραστηριότητας (ακτιγραφήματα) που φορούσαν οι γονείς στους καρπούς τους και έβαζαν τις γάμπες των βρεφών πριν τον ύπνο για επτά συνεχόμενες ημέρες. Μέτρησαν επίσης τη συναισθηματική διαθεσιμότητα των μητέρων με τα βρέφη τους (π.χ. ζεστασιά, ευαισθησία) κατά την ώρα του ύπνου των βρεφών (από εγγραφές βίντεο που έγιναν από γονείς).
Οι μητέρες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια για να αξιολογήσουν την ποιότητα της θετικής από κοινού ανατροφής (π.χ. υποστήριξη και επιδοκιμασία του συντρόφου κάποιου) και της αρνητικής από κοινού ανατροφής (π.χ. ποσότητα σύγκρουσης και υπονόμευσης από τον σύντροφό του). Οι ρυθμίσεις ύπνου των βρεφών καθορίστηκαν από τις βιντεοσκοπήσεις των βρεφών τη νύχτα.
Ο κοινός ύπνος γονέα-βρέφους συνδέθηκε με φτωχότερο ύπνο της μητέρας και προβλήματα ανατροφής
Από τις βιντεοσκοπήσεις όταν τα μωρά ήταν τριών και έξι μηνών, εντοπίστηκαν τρία πρότυπα ρύθμισης ύπνου: μοναχικός ύπνος (τα βρέφη κοιμόντουσαν σε δωμάτιο χωριστά από τους γονείς τους και στις δύο ηλικίες), συν-κοιμούνται (τα βρέφη κοιμόντουσαν στο ίδιο δωμάτιο ή ίδιο κρεβάτι με τους γονείς τους και στις δύο ηλικίες) και από κοινού ύπνου μέχρι μοναχικού ύπνου (τα βρέφη διαμένουν ή μοιράζονταν ένα κρεβάτι με έναν γονέα στους τρεις μήνες και μεταφέρθηκαν σε ένα δικό τους δωμάτιο για έξι μήνες).
Τα μωρά που κοιμόντουσαν στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς τους σπάνια περνούσαν όλο τον χρόνο τους σε μια επιφάνεια ύπνου χωριστά από τους γονείς τους, ακόμη και με μια κούνια στο δωμάτιο. Τα βίντεο έδειξαν ότι οι μητέρες έφερναν συχνά τα μωρά τους στο κρεβάτι των γονιών τους ως απάντηση στη στενοχώρια των βρεφών, με τα βρέφη να αποκοιμούνται στο κρεβάτι των γονιών τους χωρίς να τα επιστρέφουν αμέσως στην κούνια.
Σύμφωνα με άλλες έρευνες, οι οικογένειες που κοιμούνται μαζί ήταν πιο πιθανό από τις άλλες δύο ομάδες να έχουν χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση, να είναι μη λευκοί και άνεργοι και να έχουν λιγότερα χρόνια εκπαίδευσης. Διαπιστώθηκαν επίσης πρότυπα που σχετίζονται με τη διάρκεια του θηλασμού και τα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους των γονέων.
Χρησιμοποιήθηκαν στατιστικές τεχνικές για να εξεταστούν αυτά τα μοτίβα και να διερευνηθούν συγκεκριμένες σχέσεις μεταξύ του συν-υπνισμού και της ποιότητας του ύπνου και της από κοινού ανατροφής, διαπιστώνοντας ότι:
- Οι μητέρες είχαν χαμηλότερη ποιότητα ύπνου εάν κοιμόντουσαν μαζί. Οι πατέρες που κοιμόντουσαν μαζί με τα βρέφη τους αντιμετώπισαν πιο ποικίλη ποιότητα ύπνου κατά τη διάρκεια της εβδομάδας από τους πατέρες των οποίων τα βρέφη κοιμόντουσαν μόνα τους.
- Η ποιότητα του ύπνου των βρεφών δεν σχετιζόταν καθόλου με τη διάταξη του ύπνου.
- Οι μητέρες ανέφεραν λιγότερο θετική και περισσότερο αρνητική από κοινού ανατροφή των παιδιών και παρατηρήθηκε ότι ήταν λιγότερο συναισθηματικά διαθέσιμες στα βρέφη τους την ώρα του ύπνου.
Τα αποτελέσματά αυτής της έρευνας είναι συνεπή με άλλες εργασίες που δείχνουν ότι σε σύγκριση με τον μη συν-κοιμό, ο επίμονος ύπνος συνδέεται με φτωχότερο ύπνο των γονέων, ιδιαίτερα με τον ύπνο των μητέρων, και με μεγαλύτερη δυσφορία από κοινού με τους γονείς και λιγότερο συναισθηματικά διαθέσιμη ανατροφή. Το εύρημα ότι ο ύπνος των βρεφών δεν είχε σχέση με τη ρύθμιση του ύπνου δείχνει ότι ο ύπνος των γονιών, ιδιαίτερα των μητέρων, μπορεί να επηρεαστεί περισσότερο από τον συν-κοιμισμό.
Αυτό δεν προμηνύεται καλό για τη μακροπρόθεσμη ευημερία της μητέρας: Τα χρόνια προβλήματα ύπνου μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο των ατόμων για κατάθλιψη, η οποία μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις με άλλα μέλη της οικογένειας.
Οι επιδράσεις του συν- ύπνου γονέα-βρέφους είναι πιθανό να είναι πολιτισμικά συγκεκριμένες
Η μελέτη έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια κουλτούρα που, σε γενικές γραμμές, δεν υποστηρίζει τον επίμονο συν-ύπνο. Οι γονείς που επιδίδονται σε επίμονο κοινό ύπνο σε μια κουλτούρα που δεν το υποστηρίζει μπορεί να επικριθούν για την ενασχόλησή τους με μια πρακτική που ορισμένοι θεωρούν επιβλαβή για τα μωρά – παρά το γεγονός ότι η μελέτη δεν βρήκε αρνητικές συσχετίσεις μεταξύ του συν- ύπνου και του βρεφικού ύπνου.
Μια τέτοια κριτική βασίζεται αποκλειστικά στην τάση των μελών μιας κουλτούρας να αποδέχονται μια πολιτιστική συνταγή ως «το σωστό πράγμα» χωρίς αποδεικτικά στοιχεία. Οι ερευνητές θα πρέπει να επαναλάβουν τη μελέτη σε μια κουλτούρα στην οποία ο συν-ύπνος είναι πιο αποδεκτός για να καθορίσουν εάν τα ευρήματα είναι παρόμοια ή διαφορετικά
Οι ερευνητές υποστηρίζουν επίσης ότι η σχέση που εντοπίστηκε μεταξύ του συν-υπνισμού και των αυξημένων διαταραχών ύπνου μεταξύ των γονέων, ιδιαίτερα των μητέρων, θα ήταν πολιτιστικά πανταχού παρούσα, αλλά οι σύνδεσμοι μεταξύ του συν-ύπνου, της δυσφορίας από κοινού με τους γονείς και της μειωμένης συναισθηματικής διαθεσιμότητας της μητέρας με τα βρέφη πριν τον ύπνο θα δεν.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο ύπνος κοντά στο βρέφος είναι πιθανό να επηρεάσει τον ύπνο των γονιών, ανεξάρτητα από το πολιτισμικό υπόβαθρο. Αντίθετα, η συσχέτιση του συν-ύπνου με το αυξημένο οικογενειακό άγχος θα πρέπει να είναι λιγότερο πιθανή όταν ο συν-ύπνος είναι πολιτισμικά αποδεκτός. Για παράδειγμα, όταν ο συν-υπνός αγκαλιάζεται πολιτιστικά, οι γονείς που κοιμούνται μαζί είναι λιγότερο πιθανό να δεχτούν κριτική από μέλη της οικογένειας και φίλους.
