Οι νεαροί ενήλικες που ανέφεραν υψηλότερο στρες κατά τη διάρκεια της εφηβείας τους έως την ενηλικίωση είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση, παχυσαρκία και άλλους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου από τους συνομηλίκους τους που ανέφεραν λιγότερο στρες, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Οι καρδιομεταβολικοί παράγοντες κινδύνου συχνά εμφανίζονται μαζί και αποτελούν σημαντική αιτία καρδιαγγειακής νόσου. Σε αυτούς περιλαμβάνονται η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2 ή ο προδιαβήτης, η υψηλή χοληστερόλη και η υψηλή αρτηριακή πίεση, σημειώνουν οι ερευνητές. “Η κατανόηση των επιπτώσεων του αντιλαμβανόμενου στρες που ξεκινά από την παιδική ηλικία είναι σημαντική για την πρόληψη, τη μείωση ή τη διαχείριση των υψηλότερων καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου στους νεαρούς ενήλικες”, δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Fangqi Guo, Ph.D., μεταδιδακτορικός ερευνητής στην Ιατρική Σχολή Keck του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες.
“Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι τα αντιλαμβανόμενα μοτίβα στρες με την πάροδο του χρόνου έχουν εκτεταμένη επίδραση σε διάφορα καρδιομεταβολικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής του λίπους, της αγγειακής υγείας και της παχυσαρκίας”, δήλωσε ο Guo. Και πρόσθεσε: “Αυτό θα μπορούσε να αναδείξει τη σημασία της διαχείρισης του στρες ήδη από την εφηβεία ως συμπεριφορά προστασίας της υγείας”.
Το 2020, οι καρδιομεταβολικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων και του διαβήτη τύπου 2, ήταν οι πιο διαδεδομένες χρόνιες παθήσεις υγείας και συνολικά ευθύνονται για σχεδόν το ένα τέταρτο όλων των θανάτων στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Το 2023, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία σημείωσε τις ισχυρές συνδέσεις μεταξύ καρδιαγγειακών παθήσεων, νεφροπάθειας, διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκίας και πρότεινε τον επαναπροσδιορισμό του καρδιαγγειακού κινδύνου, της πρόληψης και της διαχείρισης.
Οι αντιξοότητες της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν την καρδιομεταβολική υγεία σε όλη τη διάρκεια της ζωής και οι παρεμβάσεις που βελτιώνουν τις πρώιμες εκθέσεις μπορεί να είναι πιο κατάλληλες από τις παρεμβάσεις για τις επιπτώσεις των παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου αργότερα στη ζωή, σύμφωνα με μια επιστημονική δήλωση της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας του 2017: Childhood and Adolescent Adversity and Cardiometabolic Outcomes.
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι το αντιληπτό στρες αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιομεταβολικές καταστάσεις υγείας. Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές ανέλυσαν πληροφορίες για την υγεία από τη μελέτη υγείας των παιδιών της Νότιας Καλιφόρνιας. Οι συμμετέχοντες είχαν εγγραφεί στη μελέτη ως παιδιά μαζί με τους γονείς τους και στη συνέχεια συμμετείχαν σε αξιολογήσεις παρακολούθησης ως έφηβοι – μέση ηλικία 13 ετών – και ως νεαροί ενήλικες – μέση ηλικία 24 ετών.
Σε κάθε στάδιο, το άγχος μετρήθηκε με μια κλίμακα 4 σημείων Perceived Stress Scale, ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τα συναισθήματα και τις σκέψεις κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη κατηγοριοποιήθηκαν σε τέσσερις ομάδες με βάση τον κίνδυνο: σταθερά υψηλό άγχος με την πάροδο του χρόνου, μειούμενο άγχος με την πάροδο του χρόνου, αυξανόμενο άγχος με την πάροδο του χρόνου και σταθερά χαμηλό άγχος με την πάροδο του χρόνου.
Για την αξιολόγηση του καρδιομεταβολικού κινδύνου στη νεαρή ενήλικη ζωή, ο Guo και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν μετρήσεις του πάχους του ενδομεστίου της καρωτιδικής αρτηρίας (μετρά το πάχος της αρτηρίας του λαιμού), συστολική (πάνω αριθμός) και διαστολική (κάτω αριθμός) αρτηριακή πίεση, βάρος, ποσοστό σωματικού λίπους και κατανομή λίπους και αιμοσφαιρίνη A1c.
Η αιμοσφαιρίνη A1c μετρά το σάκχαρο του αίματος με την πάροδο του χρόνου- το αυξημένο πάχος των εσωτερικών στρωμάτων της αρτηρίας του λαιμού υποδηλώνει ότι το αίμα μπορεί να μην ρέει ομαλά- και το περισσότερο λίπος γύρω από την κοιλιά σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων ή/και διαβήτη τύπου 2.
Η ανάλυση διαπίστωσε:
- Το σταθερά υψηλό αντιληπτό στρες από την εφηβεία έως την ενηλικίωση σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο για καρδιομεταβολικά νοσήματα στη νεαρή ενήλικη ζωή. Εάν τα άτομα βίωναν μεγαλύτερα επίπεδα στρες από την εφηβεία τους μέχρι την ενηλικίωση, ήταν πιο πιθανό να έχουν χειρότερη αγγειακή υγεία, υψηλότερο συνολικό σωματικό λίπος, περισσότερο λίπος γύρω από την κοιλιά και υψηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας σε σύγκριση με εκείνους που ένιωθαν λιγότερο στρες με την πάροδο του χρόνου.
- Σε γενικές γραμμές, τα υψηλότερα επίπεδα αντιλαμβανόμενου στρες συνδέονταν επίσης με υψηλότερο κίνδυνο για καρδιομεταβολικές παθήσεις της υγείας. Για παράδειγμα, οι ενήλικες που βιώνουν υψηλότερα επίπεδα στρες έτειναν να έχουν χειρότερη αγγειακή υγεία και υψηλότερη συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση.
“Αν και υποθέσαμε ότι τα πρότυπα αντιλαμβανόμενου στρες θα έπρεπε να έχουν κάποια συσχέτιση με τα καρδιομεταβολικά μέτρα, δεν περιμέναμε τόσο συνεπή πρότυπα σε διάφορους παράγοντες κινδύνου”, δήλωσε η Guo.
Και τόνισε: “Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσουν την κλίμακα αντιλαμβανόμενου στρες για να αξιολογήσουν τα επίπεδα στρες των ατόμων κατά τη διάρκεια των κλινικών επισκέψεων. Με αυτόν τον τρόπο, τα άτομα με υψηλότερα επίπεδα στρες μπορούν να εντοπιστούν και να λάβουν θεραπεία νωρίτερα”.
Λεπτομέρειες μελέτης, υπόβαθρο ή σχεδιασμός:
- Οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία για 276 άτομα από κοινότητες της Νότιας Καλιφόρνιας που συμμετείχαν στη Μελέτη Υγείας των Παιδιών της Νότιας Καλιφόρνιας. Οι συμμετέχοντες εγγράφηκαν ως παιδιά από το 2003 έως το 2014 και έλαβαν μέρος σε αξιολογήσεις υγείας παρακολούθησης ως ενήλικες από το 2018 έως το 2021.
- Περίπου το 56% των συμμετεχόντων ήταν κορίτσια/γυναίκες. 62% προσδιορίστηκαν ως λευκοί, 5% ως Ασιάτες, 1% ως μαύροι ή ιθαγενείς Αμερικανοί και 13% ταξινομήθηκαν ως “άλλα”. Περίπου το 47% προσδιορίστηκε ως ισπανόφωνος.
