Το ανοσοποιητικό σύστημα των εγκύων γυναικών με άγχος είναι βιολογικά διαφορετικό από εκείνο των εγκύων γυναικών δίχως άγχος, σύμφωνα με νέα έρευνα ερευνητών του Weill Cornell Medicine, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins και του Ιατρικού Κέντρου Irving του Πανεπιστημίου Columbia. Ειδικότερα, η μελέτη αυτή καταδεικνύει ότι οι έγκυες γυναίκες με άγχος έχουν υψηλότερα επίπεδα ορισμένων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, γνωστών ως κυτταροτοξικά Τ κύτταρα- τα κύτταρα αυτά επιτίθενται σε μολυσμένα ή αλλιώς συμβιβασμένα κύτταρα μέσα στο σώμα. Οι γυναίκες με άγχος παρουσίασαν επίσης διαφορές στη δραστηριότητα των ανοσολογικών δεικτών που κυκλοφορούν στο αίμα. Αυτή είναι η πρώτη γνωστή μελέτη που αξιολογεί τη σχέση του άγχους με την πορεία των ανοσολογικών αλλαγών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της περιόδου μετά τον τοκετό.
“Οι γυναίκες με άγχος φαίνεται να έχουν ένα ανοσοποιητικό σύστημα που συμπεριφέρεται διαφορετικά από εκείνο των υγιών γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό”, δηλώνει η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Lauren M. Osborne, αντιπρόεδρος κλινικής έρευνας του Τμήματος Μαιευτικής και Γυναικολογίας της Ιατρικής Σχολής Weill Cornell, η οποία διεξήγαγε την έρευνα ενώ ήταν μέλος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins. “Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, υποτίθεται ότι συμβαίνει ένας λεπτός χορός, κατά τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα αλλάζει έτσι ώστε να μην απορρίπτει το έμβρυο αλλά να είναι ακόμα αρκετά ισχυρό για να κρατάει μακριά τα ξένα παθογόνα”, συμπληρώνει.
Η μελέτη αυτή θα μπορούσε να ενθαρρύνει την καλύτερη αντιμετώπιση του άγχους σε έγκυες ασθενείς, αναφέρει επίσης η Δρ Osborne.. Ως κλινικός ιατρός, διαπιστώνει ότι οι γυναίκες με άγχος μπορεί να αντιστέκονται στη λήψη αγχολυτικών φαρμάκων επειδή φοβούνται ότι τα φάρμακα θα βλάψουν το μωρό, παρά τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι είναι συμβατά με την εγκυμοσύνη. Το άγχος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το οποίο αυτοαναφέρεται από περισσότερο από το 20% των ανθρώπων, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ήδη γνωστό ότι είναι επιζήμιο για τον γονέα και το παιδί. Για παράδειγμα, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού και χαμηλότερου βάρους γέννησης του νεογνού. Για τη μελέτη αυτή, η Δρ Osborne και οι συνεργάτες της αξιολόγησαν μια ομάδα 107 εγκύων γυναικών, 56 με άγχος και 51 χωρίς άγχος, κατά τη διάρκεια του δεύτερου και τρίτου τριμήνου και έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό. Οι ερευνητές αξιολόγησαν δείγματα αίματος για την ανοσολογική δραστηριότητα και πραγματοποίησαν ψυχολογικές αξιολογήσεις για την ανίχνευση κλινικού άγχους.
Διαπίστωσαν ότι στις γυναίκες με άγχος, τα επίπεδα των κυτταροτοξικών Τ κυττάρων ήταν αυξημένα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και στη συνέχεια μειώθηκαν τις εβδομάδες μετά τον τοκετό. Στις γυναίκες χωρίς άγχος, η δραστηριότητα αυτών των κυττάρων μειώθηκε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και συνέχισε να μειώνεται μετά τον τοκετό. Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης ότι η δραστηριότητα σε μεγάλο βαθμό προφλεγμονωδών κυτταροκινών, ή ουσιών που εκκρίνονται από τα κύτταρα ως μέρος της αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος, καταστέλλεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στις γυναίκες με άγχος και στη συνέχεια αυξάνεται μετά τον τοκετό, ενώ οι υγιείς γυναίκες παρουσίασαν το αντίθετο μοτίβο. “Το συμπέρασμα είναι ότι αυτή είναι η πρώτη σαφής απόδειξη ότι η ανοσολογική δραστηριότητα διαφέρει για τις έγκυες γυναίκες ανάλογα με την κατάσταση άγχους τους. Η γνώση ότι υπάρχει συμμετοχή του ανοσοποιητικού συστήματος είναι ένα πρώτο βήμα προς την κατανόηση των βιολογικών παραγόντων που σχετίζονται με το άγχος στην εγκυμοσύνη και ένα πρώτο βήμα προς την ανάπτυξη νέων θεραπειών”, τονίζει η Δρ Osborne. “Γνωρίζουμε ότι το άγχος πρέπει να αντιμετωπιστεί για να εξασφαλιστούν υγιή αποτελέσματα τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί”, καταλήγει η ίδια.
