Ο αυτισμός και η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) μπορεί να προληφθούν εάν οι γονείς αποφεύγουν τις τοξικές εκθέσεις και υιοθετούν παρεμβάσεις όπως περιβαλλοντικές επισκέψεις στο σπίτι, σύμφωνα με δημοσιευμένη μελέτη με επικεφαλής ερευνητές από το Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Σαν Αντόνιο (UT Health San Antonio ).
Χρησιμοποιώντας ένα επικυρωμένο, αυτο-χορηγούμενο ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιείται πλέον παγκοσμίως για τον εντοπισμό ατόμων με χημική δυσανεξία – το Quick Environmental Exposure and Sensitivity Inventory (QEESI©) – οι γονείς και οι επαγγελματίες μπορούν να προσδιορίσουν τον κίνδυνο για κάθε οικογένεια και να μάθουν ποιες εκθέσεις πρέπει να αποφεύγουν δικά τους σπίτια όπου οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους, είπαν οι ερευνητές.
Μια έρευνα με βάση τον πληθυσμό σχεδόν 8.000 ενηλίκων των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας QEESI, διαπίστωσε ότι οι γονείς με βαθμολογίες χημικής δυσανεξίας στο πάνω δέκατο εκατοστημόριο είχαν 5,7 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν παιδί με αυτισμό και 2,1 φορές περισσότερες πιθανότητες με ΔΕΠΥ σε σύγκριση με τους γονείς στο κάτω μέρος δέκατο εκατοστημόριο. Τα ευρήματα βασίζονται σε μια μελέτη του 2015 από το UT Health San Antonio που αρχικά συνέδεσε τη χημική δυσανεξία σε ασθενείς με τον κίνδυνο να αναπτύξουν τα παιδιά τους αυτισμό και ΔΕΠΥ.
«Αυτό είναι το πρώτο άρθρο στην ιατρική βιβλιογραφία που δείχνει ότι η χημική δυσανεξία στους γονείς μπορεί να προβλέψει τον κίνδυνο αυτισμού και ΔΕΠΥ στα παιδιά τους και προτείνει ότι η μείωση της έκθεσης πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη», δήλωσε η Claudia S. Miller., MD, MS, ομότιμος καθηγητής με το Τμήμα Οικογενειακής και Κοινοτικής Ιατρικής στο UT Health San Antonio. Και τόνισε: «Μέχρι τώρα, οι περισσότερες παρεμβάσεις ήταν συμπεριφορικές ή ιατρικές, μετά τη διάγνωση ενός παιδιού».
Η Miller είναι ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, με τίτλο “Assessing Chemical Intolerance in Parents Predicts the Risk of Autism and ADHD in their Children”. Οι συν-συγγραφείς περιλαμβάνουν τον Raymond F. Palmer, PhD, και τον Rodolfo Rincon, MD και ειδικό, αμφότεροι με το Τμήμα Οικογενειακής και Κοινοτικής Ιατρικής στο UT Health San Antonio και ο David Kattari, ένας στατιστικολόγος στο Ίδρυμα Marilyn Brachman Hoffman.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η μελέτη είναι παρατηρητική και απαιτείται περαιτέρω έρευνα χρησιμοποιώντας ελεγχόμενες δοκιμές για να επιβεβαιωθεί η αιτιότητα και να διερευνηθεί περαιτέρω ο προτεινόμενος μηχανισμός πίσω από τη χημική δυσανεξία. Ωστόσο, έγραψαν πως «οι επιπτώσεις αυτής της μελέτης, εάν επιβεβαιωθούν, θα μπορούσαν να είναι σημαντικές για προληπτικά μέτρα και στρατηγικές έγκαιρης παρέμβασης σε οικογένειες με γονική χημική δυσανεξία». Και τόνισαν: «Συνιστούμε όλοι οι υποψήφιοι γονείς να αξιολογούνται για χημική δυσανεξία σε νεαρή ηλικία».
Μαστοκύτταρα και αυτισμός
Η ιατρός-ερευνήτρια Miller το 1996 πρότεινε για πρώτη φορά μια διαδικασία δύο σταδίων έναρξης της νόσου με έκθεση και στη συνέχεια πυροδότηση συμπτωμάτων που ονομάζεται TILT, για απώλεια ανοχής που προκαλείται από τοξικά, ως ο μηχανισμός πίσω από τη χημική δυσανεξία. Έχει υπηρετήσει ως γιατρός/περιβαλλοντικός σύμβουλος σε θέματα έκθεσης.
Και οι δημοσιευμένες εργασίες της έχουν εξερευνήσει τον αντίκτυπο των φυτοφαρμάκων, τον πόλεμο του Κόλπου, τα εμφυτεύματα στήθους και άλλα εμφυτεύματα, την 11η Σεπτεμβρίου, τις τοξικές μούχλες, τα προϊόντα καύσης από πυρκαγιές και τους ρύπους του αέρα εσωτερικών χώρων σε λεγόμενα «άρρωστα» σπίτια, σχολεία και χώρους εργασίας, όπως το κτίριο της έδρας της EPA στην Ουάσιγκτον, D.C.
Η νέα μελέτη έρχεται εν μέσω μιας αύξησης κατά 317% στον επιπολασμό του αυτισμού από το 2000, που εμφανίζεται πλέον σε ένα στα 36 παιδιά στη χώρα, σημειώνουν οι ερευνητές, επικαλούμενοι στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Και ο επιπολασμός της ΔΕΠΥ έχει αυξηθεί σε ένα στα οκτώ παιδιά, επίσης σύμφωνα με το CDC.
Η Miller και οι συνεργάτες του το 2021 ανακάλυψαν μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της χημικής δυσανεξίας και των «μαστοκυττάρων», που θεωρούνται οι πρώτοι ανταποκριτές του ανοσοποιητικού συστήματος που προέρχονται από τον μυελό των οστών και μεταναστεύουν στη διεπαφή μεταξύ των ιστών και του εξωτερικού περιβάλλοντος όπου στη συνέχεια κατοικούν.
Όταν εκτίθενται σε «ξενοβιοτικά», ξένες ουσίες όπως χημικές ουσίες και ιούς, μπορούν να απελευθερώσουν χιλιάδες φλεγμονώδη μόρια που ονομάζονται μεσολαβητές. Αυτή η απόκριση οδηγεί σε αλλεργικές αντιδράσεις, μερικές πολύ σοβαρές. Αυτά τα κύτταρα μπορούν να ευαισθητοποιηθούν με μία μόνο οξεία έκθεση σε ξενοβιοτικά ή με επαναλαμβανόμενες εκθέσεις χαμηλότερου επιπέδου.
Στη συνέχεια, ακόμη και τα χαμηλά επίπεδα αυτών και άλλων άσχετων ουσιών μπορούν να αναγκάσουν τα μαστοκύτταρα να απελευθερώσουν τους μεσολαβητές που μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονή και ασθένεια.
Στην τελευταία τους μελέτη, οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι οι υψηλές βαθμολογίες χημικής δυσανεξίας μεταξύ των γονέων παιδιών με αυτισμό, σε συνδυασμό με το εύρημα του 2021 για την ενεργοποίηση των μαστοκυττάρων ως εύλογο βιομηχανισμό για τη χημική δυσανεξία, υποδηλώνουν ότι:
- Το QEESI μπορεί να εντοπίσει άτομα με αυξημένο κίνδυνο.
- Η περιβαλλοντική συμβουλευτική, όπως οι εξατομικευμένες περιβαλλοντικές επισκέψεις στο σπίτι για την αξιολόγηση των κινδύνων στο σπίτι, μπορεί να μειώσει τις προσωπικές εκθέσεις σε πιθανούς παράγοντες ενεργοποίησης, όπως φυτοφάρμακα, αρώματα και καπνό τσιγάρου, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της παιδικής ηλικίας.
Η παγκόσμια άνοδος του αυτισμού και της ΔΕΠΥ μπορεί να οφείλεται σε τοξικές ουσίες που προέρχονται από ορυκτά καύσιμα και βιογονικές ουσίες που επιγενετικά «ενεργοποιούν» ή «απενεργοποιούν» κρίσιμα γονίδια μαστοκυττάρων που μπορούν να μεταδοθούν μέσω γενεών.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι από τη στιγμή που τα μαστοκύτταρα ευαισθητοποιηθούν, ποικίλα ξενοβιοτικά που ποτέ δεν ενόχλησαν το άτομο στο παρελθόν και δεν ενοχλούν τους περισσότερους ανθρώπους πυροδοτούν πολυσυστηματικά συμπτώματα που εξασθενούν και εξασθενούν με την πάροδο του χρόνου.Και πιστεύουν ότι η επίμονη ενεργοποίηση και ενεργοποίηση των μαστοκυττάρων μπορεί να αποτελεί τη βάση της φλεγμονής του εγκεφάλου στον αυτισμό.
«Ο πιθανός ρόλος των περιβαλλοντικών τοξικών ουσιών στην επιρροή της επιγενετικής και της λειτουργίας των μαστοκυττάρων είναι ένας περίπλοκος και αναδυόμενος τομέας έρευνας», έγραψαν. Και κατέληξαν: «Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για περαιτέρω στοιχεία, ελπίζουμε ότι αυτή η μελέτη συμβάλλει στη βελτιωμένη κατανόηση του πιθανού ρόλου των περιβαλλοντικών παραγόντων στην παγκόσμια άνοδο του αυτισμού και της ΔΕΠΥ».
