Νέα έρευνα εντοπίζει βασικούς παράγοντες κινδύνου ψυχικής υγείας για τα παιδιά μετά από τραύμα
Μια νέα μελέτη έχει ρίξει φως στο γιατί ορισμένα παιδιά και έφηβοι αναπτύσσουν διαταραχές ψυχικής υγείας όπως PTSD, άγχος ή κατάθλιψη μετά από ένα τραυματικό γεγονός.
Ενώ τα περισσότερα παιδιά αναρρώνουν καλά μετά από ένα τραυματικό γεγονός, μερικά συνεχίζουν να αναπτύσσουν διαταραχές ψυχικής υγείας που μπορεί να μείνουν μαζί τους για μήνες, χρόνια ή ακόμα και στην ενηλικίωση.
Η έρευνα του University of East Anglia διαπίστωσε ότι οι γνωστικοί ψυχολογικοί παράγοντες — όπως το πώς τα παιδιά θυμούνται το γεγονός και πώς αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους μετά — είναι οι ισχυρότεροι προγνωστικοί παράγοντες κακής ψυχικής υγείας μετά από ένα τραύμα.
Η συν-συγγραφέας Katie Lofthouse, της UEA’s Norwich Medical School, δήλωσε: «Μερικά παιδιά και έφηβοι που έχουν βιώσει τραυματικά γεγονότα όπως συγκρούσεις σε τροχαία ή βία μπορεί να αναπτύξουν διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD), καθώς και άλλες καταστάσεις όπως άγχος και κατάθλιψη».
Και συμπλήρωσε: «Ωστόσο, δεν καταλαβαίνουμε γιατί τα παιδιά μπορεί να αναπτύξουν μια σειρά δυσκολιών και όχι μια άλλη. Διαπιστώσαμε ότι οι γνωστικοί ψυχολογικοί παράγοντες — όπως χαρακτηριστικά των αναμνήσεων τους για το τραύμα και το πώς βλέπουν τον εαυτό τους μετά το τραύμα — ήταν οι πιο ισχυροί προγνωστικοί παράγοντες όλων των μορφών κακής ψυχικής υγείας. Αμέσως μετά, είπε: «Οι πτυχές του πόσο σοβαρό ήταν το τραύμα ή η ηλικία ή το φύλο του παιδιού ήταν πολύ λιγότερο σημαντικές».
Η ερευνητική ομάδα εργάστηκε με 260 παιδιά ηλικίας μεταξύ οκτώ και 17 ετών που είχαν πάει σε τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου μετά από ένα μεμονωμένο τραυματικό περιστατικό. Αυτά περιελάμβαναν γεγονότα όπως τροχαία ατυχήματα, επιθέσεις, επιθέσεις σκύλων και άλλα επείγοντα ιατρικά περιστατικά.
Αυτοί οι νέοι αξιολογήθηκαν σε 2 και 9 εβδομάδες μετά το τραύμα χρησιμοποιώντας ερωτηματολόγια αυτοαναφοράς που συμπλήρωσε το παιδί, τηλεφωνικές συνεντεύξεις με γονείς και δεδομένα νοσοκομείων, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη 4 προγνωστικών μοντέλων παραγόντων κινδύνου για PTSD, Σύνθετη Μετατραυματική Διαταραχή. CPTSD), κατάθλιψη και γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (GAD).
Στις 9 εβδομάδες μετά το τραύμα, 64% δεν εμφάνισαν σημεία διαταραχής, 23,5% πληρούσαν τα κριτήρια για PTSD και 5,2% για CPTSD. Συνολικά 23,9% και 10,7% είχαν αναπτύξει κλινικά σημαντικά συμπτώματα κατάθλιψης και GAD, αντίστοιχα.
Όσον αφορά την πρόβλεψη του ποιος θα αναπτύξει αυτά τα προβλήματα ψυχικής υγείας, ένα μοντέλο βασισμένο στο πώς σκέφτονται οι άνθρωποι (ένα γνωστικό μοντέλο) ήταν το πιο ακριβές. Ένα μοντέλο που εξέταζε κοινωνικούς και ψυχολογικούς παράγοντες ήταν πιο αδύναμο στην πρόβλεψη μετέπειτα συμπτωμάτων ψυχικής υγείας.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι προσωπικές αντιλήψεις ενός παιδιού για το πόσο σοβαρό ήταν το συμβάν είχαν ισχυρότερο αντίκτυπο στην ψυχική του υγεία παρά αντικειμενικά, μετρήσιμα γεγονότα σχετικά με τη σοβαρότητα του συμβάντος.
Η Miss Lofthouse πρόσθεσε: «Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη διαταραχών ψυχικής υγείας μετά από έκθεση σε τραύμα στη νεολαία. Οι αρνητικές σκέψεις για το τραυματικό γεγονός ήταν ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας όλων των τύπων προβλημάτων ψυχικής υγείας που μελετήθηκαν».
Και συνέχισε λέγοντας: «Αυτό υποστηρίζει τη χρήση θεραπειών όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία εστιασμένη στο τραύμα, η οποία στοχεύει στην αντιμετώπιση αυτών των αρνητικών σκέψεων. Η έρευνά μας έδειξε επίσης ότι η κακή μνήμη του τραύματος προέβλεπε συγκεκριμένα το PTSD, υποδηλώνοντας ότι ορισμένα συμπτώματα μπορεί να βοηθήσουν στην πρόβλεψη διαφορετικών αποτελεσμάτων ψυχικής υγείας».
Προηγούμενη έρευνα από την UEA διαπίστωσε ότι τα παιδιά είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD) εάν πιστεύουν ότι η αντίδρασή τους σε τραυματικά γεγονότα δεν είναι «φυσιολογική». Αυτή η τελευταία έρευνα εμβαθύνει περισσότερο, εξετάζοντας όχι μόνο το PTSD, αλλά και άλλα αποτελέσματα ψυχικής υγείας, όπως το περίπλοκο PTSD, την κατάθλιψη και το άγχος.
Το σύνθετο PTSD περιλαμβάνει όλα τα συμπτώματα του PTSD αλλά έχει επίσης ορισμένες πρόσθετες, πιο σοβαρές συναισθηματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει προβλήματα διαχείρισης ακραίων συναισθημάτων, συναισθήματα βαθιάς ντροπής, ενοχής ή αναξιότητας και δυσκολίας να εμπιστευτείς τους άλλους, να νιώθεις απομάκρυνση ή απομόνωση ή να βιώνεις συνεχείς συγκρούσεις στις σχέσεις. Υπήρξαν λίγες μελέτες που συγκρίνουν πόσο καλά διαφορετικά μοντέλα μπορούν να προβλέψουν τα αποτελέσματα της ψυχικής υγείας σε άτομα που έχουν υποστεί τραύματα και καμία από αυτές τις μελέτες δεν έχει επικεντρωθεί σε νέους.
Με την πρόσφατη εισαγωγή του σύνθετου PTSD (CPTSD) ως διάγνωση, η ερευνητική ομάδα ήθελε να δει εάν ήταν δυνατόν να προβλεφθούν προβλήματα ψυχικής υγείας σε νέους που έχουν υποστεί τραύμα. Η ερευνητική ομάδα εξέτασε επίσης παράγοντες συμπεριλαμβανομένων άλλων στρεσογόνων παραγόντων της ζωής και εάν το παιδί αντιμετώπιζε συνεχή πόνο. Οι ερευνητές λένε ότι τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την ιδέα ότι ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο σκέφτεται το τραύμα του παίζει μεγάλο ρόλο στο PTSD, αλλά δείχνουν επίσης ότι αυτό το μοντέλο δεν είναι ειδικό για διαταραχή και ισχύει για το σύνθετο PTSD, την κατάθλιψη και το άγχος.
Περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να εξετάσει πιο προσεκτικά τις σκέψεις που συνδέονται με συγκεκριμένες διαταραχές ή να επικεντρωθεί στη γενική αγωνία μετά από τραύμα.
