Τα μωρά που έχουν πιο διαφορετικές κοινωνικές επαφές τα πρώτα χρόνια της ζωής τους μπορούν να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις τους πιο εύκολα μέχρι την ηλικία των 17 ετών. Αυτό σύμφωνα με έρευνα της νευροεπιστήμονας Saskia Koch του Ινστιτούτου Donders και του Πανεπιστημίου Radboud. Όταν οι άνθρωποι έχουν στερεότυπα στο μυαλό τους, μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά τους.
Αρχικά, η Koch αναφέρει: «Όταν κάνετε μια υπόθεση για το άτομο που κάθεται απέναντί σας, μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδράτε με αυτό το άτομο. Σκεφτείτε τη διαφορά μεταξύ του πώς θα μιλούσατε σε ένα παιδί ή έναν ενήλικα».
Να σημειωθεί πως για την έρευνά της, η Saskia Koch χρησιμοποίησε δεδομένα από τη διαχρονική μελέτη Nijmegen.
Σε αυτή τη μελέτη, οι νέοι παρακολουθούνται από τη βρεφική ηλικία. Στους έφηβους που εξακολουθούσαν να συμμετέχουν σε αυτή τη μελέτη δόθηκε μια νέα εργασία, αλλά πρώτα εξέτασαν πόσο συχνά πήγαιναν στον παιδικό σταθμό ως μωρά.
«Υποθέσαμε ότι τα παιδιά που πήγαιναν στον παιδικό σταθμό πιο συχνά είχαν πιο διαφορετικές κοινωνικές επαφές: έβλεπαν διαφορετικές νταντάδες, αλλά συναντούσαν και διαφορετικά παιδιά, από όλα τα κοινωνικά στρώματα». Στη συνέχεια, ως 17χρονοι, στα ίδια παιδιά δόθηκε το καθήκον να παίξουν ένα παιχνίδι.
Παιχνίδι
Στο παιχνίδι, έπρεπε να παίξουν μαζί με ένα άλλο άτομο που δεν μπορούσαν να δουν. Και οι δύο παίκτες είχαν στόχο να εντοπίσουν ένα αντικείμενο σε έναν πίνακα παιχνιδιού. Μόνο ο 17χρονος ήξερε πού ήταν το αντικείμενο. Χωρίς να επικοινωνούν προφορικά, οι 17χρονοι έπρεπε να καταστήσουν σαφή αυτή την τοποθεσία στον άλλον. Η Koch τονίζει: «Έπρεπε να βρουν επικοινωνιακά μοτίβα που θα βοηθούσαν το άλλο άτομο να βρει το αντικείμενο. Αυτό θα μπορούσε για παράδειγμα να γίνει κάνοντας ορισμένες κινήσεις».
Για ένα παιχνίδι, οι 17χρονοι είπαν ότι έπαιζαν με έναν 5χρονο και για ένα άλλο παιχνίδι έμαθαν ότι είχαν να κάνουν με έναν ενήλικα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν το ίδιο άτομο κάθε φορά. Σε πρώτη φάση, οι 17χρονοι προσάρμοσαν τα επικοινωνιακά τους πρότυπα όταν νόμιζαν ότι αλληλεπιδρούν με το παιδί δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στις κινήσεις τους. Το πόσο γρήγορα εγκατέλειψαν αυτό το μοτίβο εξαρτιόταν από το πόσο χρόνο περνούσαν στον παιδικό σταθμό.
Εν συνεχεία, η Koch αναφέρει: «Είδαμε ότι οι 17χρονοι που είχαν έρθει σε επαφή με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους ως βρέφη είχαν περισσότερες πιθανότητες να ξεπεράσουν ένα στερεότυπο. Δεν έμειναν πολύ στην ιδέα ότι έπαιζαν με ένα παιδί, κινούμενοι περισσότερο Ανακάλυψαν σιγά σιγά στην αλληλεπίδραση ότι το “παιδί” ήταν επίσης πολύ καλό και βασίστηκαν πιο συχνά σε αυτή την αλληλεπίδραση».
Αφήνοντας τα στερεότυπα
Σύμφωνα με την ερευνήτρια, αυτό σημαίνει ότι τα μωρά που είχαν πιο ποικίλες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μπορούν πιο εύκολα να εγκαταλείψουν ένα στερεότυπο αργότερα στη ζωή τους. Είναι πιο ευαίσθητα στην κοινωνική αλληλεπίδραση και μπορούν να αφήσουν πιο γρήγορα την εικόνα που έχουν στο μυαλό τους για τους συνομηλίκους τους. Η ίδια καταλήγει: «Η απόκτηση πολλών διαφορετικών κοινωνικών εμπειριών νωρίς στη ζωή μας επιτρέπει να προσαρμοστούμε καλύτερα στις ανάγκες των συντρόφων μας στην κοινωνική αλληλεπίδραση».
