Μια νέα εθνική έρευνα που διεξήχθη από το Ιατρικό Κέντρο Wexner του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο διαπιστώνει ότι η ευρεία πλειοψηφία των γονέων βιώνει απομόνωση, μοναξιά και εξουθένωση από τις απαιτήσεις της γονεϊκότητας, ενώ πολλοί αισθάνονται έλλειψη υποστήριξης για την εκπλήρωση αυτού του ρόλου.
Η έρευνα που διεξήχθη, πρόσφατα, σε γονείς διαπίστωσε ότι:
- Περίπου τα δύο τρίτα (66%) αισθάνονται ότι οι απαιτήσεις της γονεϊκότητας μερικές φορές ή συχνά αισθάνονται απομόνωση και μοναξιά.
- Περίπου το 62% αισθάνεται ότι έχει εξαντληθεί από τις ευθύνες του ως γονέας.
- Σχεδόν 2 στους 5 (38%) αισθάνονται ότι δεν έχουν κανέναν να τους στηρίξει στον γονεϊκό τους ρόλο.
- Σχεδόν 4 στους 5 (79%) θα εκτιμούσαν έναν τρόπο σύνδεσης με άλλους γονείς εκτός εργασίας και σπιτιού.
«Εργάζομαι από το σπίτι με πλήρες ωράριο και στην πραγματικότητα έχω μια δουλειά όπου βρίσκομαι συχνά μπροστά στην κάμερα και κάνω ζουμ και τηλεφωνώ πολύ συχνά σε ανθρώπους», δήλωσε η Anne Helms, μητέρα δύο μικρών παιδιών στο Columbus του Οχάιο. Και συνέχισε λέγοντας: «Ωστόσο, δεν έχεις την ευκαιρία να κάνεις κουβεντούλα, οπότε δεν έχεις το “Πώς είναι τα παιδιά σου;”, “Πώς πάει;”. Και δεν παίρνεις πολλές γνήσιες απαντήσεις όταν ρωτάς, “Πώς πάει;”. Υπάρχουν κάποιες μέρες που η περισσότερη κουβεντούλα ή αδρανής συζήτηση που κάνω είναι με τον σκύλο μου, επειδή εργάζομαι μόνη μου».
«Είναι αρκετά προφανές ότι υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ μιας εικονικής συνάντησης και μιας προσωπικής συνάντησης», δήλωσε η Kate Gawlik, DNP, αναπληρώτρια κλινική καθηγήτρια στο The Ohio State University College of Nursing, ερευνήτρια σε θέματα γονικής εξουθένωσης και μητέρα τεσσάρων μικρών παιδιών. «Χάνεις πολλές από αυτές τις μικρές αλληλεπιδράσεις που θα είχες στον διάδρομο. Απλώς έχει εξαλειφθεί πολύ περισσότερο αυτή η προσωπική επαφή και από πολλές απόψεις δεν έχει ποτέ διεισδύσει ξανά στην κοινωνία μας».
«Ακόμα και στα μέρη που προσπαθώ να αναζητήσω άλλους γονείς, είναι σαν να χανόμαστε στο χάος, επειδή είναι στην αποβίβαση ή την παραλαβή από τον παιδικό σταθμό, όπου όλοι έχουν όραση τούνελ», πρόσθεσε η Helms. Και τόνισε: «Και νομίζω ότι είναι δύσκολο να κάνεις φίλους όταν νιώθεις ευάλωτος». Η Gawlik επεσήμανε τις παρεπόμενες αρνητικές επιπτώσεις της μοναξιάς.
«Η μοναξιά έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική σας υγεία», εξήγησε η Gawlik. «Έτσι, από καρδιαγγειακά νοσήματα μέχρι κατάθλιψη, άγχος, γνωστική παρακμή, ακόμη και το ανοσοποιητικό σας σύστημα μπορεί να επηρεαστεί όταν είστε μόνοι. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη έδειξε ότι αν βρίσκεστε σε κοινωνική απομόνωση για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, είναι ισοδύναμο με το κάπνισμα περίπου 15 τσιγάρων την ημέρα».
Ως απάντηση στην πραγματικότητα της γονικής απομόνωσης, της μοναξιάς και της εξουθένωσης, η Gawlik δημιούργησε ένα πρόγραμμα έξι εβδομάδων για γονείς που φέρνει τους γονείς κοντά για να είναι ευάλωτοι, να συμπονούνται για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν και να βρίσκουν υποστήριξη. Εκεί η Helms συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν μόνη της. «Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πράγμα είναι ότι επικύρωσε ότι αν εργάζεσαι και έχεις παιδιά και είσαι ευσυνείδητος γονέας, θα ήταν άγριο αν δεν είχες καεί», δήλωσε η Helms. «Οπότε ένιωσα πολύ επικυρωμένη όταν είπε: “Είναι εντάξει που είσαι εδώ”.». Η Gawlik τόνισε επίσης την ανάγκη για αυτοφροντίδα και την αξία της σύνδεσης.
«Το να έχεις κάποιον με τον οποίο μπορείς να σχετιστείς και αυτό το αίσθημα σύνδεσης ότι κάποιος άλλος αντιμετωπίζει αυτό που αντιμετωπίζεις εσύ μπορεί να είναι τόσο ισχυρό όταν πρόκειται για την καταπολέμηση των συναισθημάτων μοναξιάς», δήλωσε η Gawlik. «Νομίζω ότι μας εφοδιάζει για να δημιουργήσουμε καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας- νομίζω ότι μας κάνει πιο υγιείς», δήλωσε η Helms.
«Νομίζω ότι το αποτέλεσμα της σύνδεσης με άλλους γονείς και της υποστήριξης που λαμβάνεις όταν τη χρειάζεσαι είναι ανυπολόγιστο. Σε κάνει καλύτερο υπάλληλο. Σε κάνει καλύτερο σύζυγο, γονέα, φίλο. Νομίζω ότι απλά εμπλουτίζει τη ζωή μας… όπως ακριβώς κάνει και η ανατροφή των παιδιών, αλλά σε κάνει να ανεβαίνεις επίπεδο».
Η Gawlik συνιστά να κάνετε μια διαδικτυακή αναζήτηση για ομάδες γονέων στην κοινότητά σας, είτε αυτές φιλοξενούνται σε κοινοτικά κέντρα είτε μέσω του εργοδότη σας. Οι γονείς μπορούν επίσης να αναζητήσουν ομάδες παιχνιδιού, λέσχες βιβλίου, πρωταθλήματα ψυχαγωγικού αθλητισμού ή να ξεκινήσουν να μιλούν με γονείς για τον προγραμματισμό ραντεβού παιχνιδιού με τους φίλους των μικρών τους από την παιδική φροντίδα.
«Η γονεϊκότητα μπορεί να αισθάνεται πολύ μοναχική κατά καιρούς, αλλά θα είναι ευκολότερο αν έχετε γύρω σας ανθρώπους που μπορούν να σας υποστηρίξουν», δήλωσε η Gawlik. Και κατέληξε λέγοντας: «Μπορεί να είναι δύσκολο να αρχίσετε να αναζητάτε επαφές, επειδή, σε κάποιο βαθμό, θα πρέπει να είστε ευάλωτοι και, μερικές φορές, θα χρειαστεί χρόνος και προσπάθεια. Αλλά απλά κάντε το πρώτο βήμα».
