Μια νέα μελέτη δεν διαπιστώνει επιπτώσεις στη δημιουργικότητα των παιδιών που γεννιούνται από άτομα που λαμβάνουν νεότερα φάρμακα για την επιληψία, ενώ σε παιλαιότερες μελέτες αναφορικά με φάρμακα για την επιληψία, τα οποία λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, έχουν καταδείξει ότι επηρεάζουν τη δημιουργική σκέψη των παιδιών.
Συνολικά, η μελέτη δεν διαπίστωσε καμία επίδραση στις δημιουργικές ικανότητες των παιδιών ή στην εκτελεστική τους λειτουργία, η οποία είναι η ικανότητα ενός ατόμου να σχεδιάζει, να εστιάζει και να διαχειρίζεται πολλαπλές εργασίες. Ωστόσο, όταν οι ερευνητές εξέτασαν μόνο τα παιδιά με υψηλότερες συγκεντρώσεις αυτών των φαρμάκων στο αίμα της μητέρας κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου, η μελέτη διαπίστωσε συσχέτιση με χειρότερες επιδόσεις σε τεστ εκτελεστικής λειτουργίας των παιδιών, αλλά καμία επίδραση στις δημιουργικές τους ικανότητες.
«Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν ότι ακόμη και για τα φάρμακα επιληψίας που θεωρούνται γενικά ασφαλή στην εγκυμοσύνη, θα πρέπει να γίνονται προσαρμογές της δόσης με στόχο την επίτευξη της βέλτιστης ισορροπίας μεταξύ του ελέγχου των επιληπτικών κρίσεων και της ελαχιστοποίησης των αρνητικών επιπτώσεων στο αναπτυσσόμενο παιδί», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Kimford Meador, MD, PhD, του Πανεπιστημίου Stanford στο Palo Alto της Καλιφόρνια και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.
Στη μελέτη συμμετείχαν 251 παιδιά γυναικών συμμετεχόντων με επιληψία και 73 παιδιά γυναικών συμμετεχόντων χωρίς τη νόσο. Από τα παιδιά με επιληψία, τα περισσότερα έπαιρναν μόνο ένα φάρμακο για την επιληψία. Από την ομάδα αυτή, 81 άτομα έπαιρναν λαμοτριγίνη και 68 άτομα λεβετιρακετάμη. Τα παιδιά αξιολογήθηκαν σε ηλικία τεσσεράμισι ετών με ένα τεστ δημιουργικής σκέψης όπου τους δόθηκε ένα σχήμα ή μια φιγούρα και απάντησαν συμπληρώνοντας ή προσθέτοντας τις δικές τους απεικονίσεις.
Το τεστ αυτό αξιολογεί την ευχέρεια, την ευελιξία και τις ικανότητες πρωτοτυπίας. Μετά την προσαρμογή για το δείκτη νοημοσύνης και την εκπαίδευση των μητέρων, οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν διαφορές στις βαθμολογίες δημιουργικότητας μεταξύ των παιδιών που γεννήθηκαν από μητέρες με επιληψία και εκείνων που γεννήθηκαν από μητέρες χωρίς την ασθένεια. Επιπλέον, δεν βρήκαν διαφορές στη δημιουργικότητα μεταξύ των παιδιών των μητέρων με επιληψία που θα μπορούσαν να συνδεθούν με τα διαφορετικά επίπεδα αντιεπιληπτικών φαρμάκων που βρέθηκαν στα δείγματα αίματος των μητέρων κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου.
Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι υψηλότερες συγκεντρώσεις αυτών των φαρμάκων στο αίμα του τρίτου τριμήνου σχετίζονταν με χειρότερες επιδόσεις σε τεστ εκτελεστικών δεξιοτήτων. Η σύνδεση αυτή συνδέθηκε κυρίως με την έκθεση στη λεβετιρακετάμη. «Υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε για τον αντίκτυπο των φαρμάκων επιληψίας μιας μητέρας στη δημιουργική ανάπτυξη του παιδιού της», δήλωσε ο Meador.
«Χρειάζονται περισσότερες μελέτες, ιδίως σε μεγαλύτερα παιδιά, για να εκτιμηθεί η πλήρης επίδραση αυτών των φαρμάκων στην παιδική ανάπτυξη», τόνισε αμέσως μετά. Ένας περιορισμός της μελέτης ήταν ότι τα γνωστικά τεστ σε ηλικία τεσσεράμισι ετών δεν είναι τόσο ακριβή στην πρόβλεψη της δημιουργικότητας και των δεξιοτήτων σκέψης στην εφηβεία και την ενηλικίωση όσο τα τεστ που γίνονται σε μεγαλύτερες ηλικίες.
